در زندگی آموختم

در زندگی آموختم که با احمق بحث نکنم و بگذارم در دنیای احمقانه خود باقی بماند.
در زندگی آموختم که با انسان وقیح و بی حیا بحث و جدل نکنم چون او چیزی برای از دست دادن ندارد و فقط روح مرا تباه می کند
آموختم که از حسود دوری کنم چون اگر همه دنیا را هم به او بدهم باز هم از زندان تنگ حسادت خویش بیرون نخواهد یافت.
در زندگی آموختم که گاهی با دویدن برای رسیدن به کسی دیگر نفسی برای ما باقی نمی ماند تا کنار او بمانیم.
آن قدر به دنبال مفقود نگرد که موجود را هم از دست بدهی.
در زندگی آموختم تنهایی را بر بودن در جمعی که مرا از خودم و از خدای خودم دور می‌سازد ترجیح دهم.
در زندگی آموختم که لازم نیست انسان بزرگی باشم انسان بودن خود نهایت بزرگیست
در زندگی خدا را فقط در نگاه کسانی دیدم که خود نیازمند محبت بودند اما باز هم به دیگران محبت می کردند.
در زندگی آموختم که کمتر حرف بزنم چرا که بزرگی ما در حرف هاییست که برای نگفتن داریم.
در زندگی آموختم که از سرعت خود بکاهم چرا که آنان که سریعتر می دوند فرصت اندیشیدن به خود را نمی دهند.
در زندگی آموختم بدترین مصیبت ها آن دسته از مصیبت هاییست که هرگز اتفاق نمی افتد و فقط محصول ذهن و اندیشه و تخیل ماست.
در زندگی آموختم که وقتی نا امید می شوم خدای مهربان با تمام عظمتش ناراحت می شود و انتظار میکشد که من به رحمتش امیدوار باشم.
در زندگی آموختم که اساسا در زندگی بشر امنیتی وجود ندارد آن چه که وجود دارد موقعیت ماست که تغییر می کند و گاهی به ما احساس امنیت می دهد.
در زندگی آموختم که تمام محبتم را به پای دوستانم بریزم نه تمام اعتمادم را این جمله از امام علی( ع) است.
در زندگی آموختم که قبل از جواب دادن فکر کنم و آموختم که بخشندگی تمام گناهان گذشته را پاک می‌کند.
در زندگی آموختم که راستگو باشم تا استقامت داشته باشم.
در زندگی آموختم که سرچشمه مشکلات ما موانع سر راه نیست سرچشمه مشکلات ما تردیدیست که ما در توانایی خودمان داریم.
در زندگی آموختم در هر شرایطی فقط باید به دنبال نقاط مثبت آن شرایط باشم.
در زندگی آموختم که از چشم تا قلب راهیست که از عقل نمی گذرد.
در زندگی آموختم که به هر کس نیکی کنم او را ساخته ام و به هر کس بدی کنم او را باخته ام پس تلاش کنم که بسازم و نبازم.
زندگی آدم های بدبخت دو نیمه است در نیمه اول همه می‌گویند حالا زود است و در نیمه دوم همه می‌گویند دیگر دیر است.
عشق زمان را از یاد میبرد و زمان هم بعضی از عشق های الکی را از یاد می برد.
در زندگی آموختم که به عاشق شدن صبر و به صبور عشق را بیاموزم.



سخنرانی دکتر انوشه در دانشگاه آزاد کرمان