#حمایت_از_تولید_داخلی

#تولیدی #به_قلم_خودم
حواسمان کجا بود؟؟
مگر حواسمان کجا بود که تمام خانه زندگی مان را پر کردیم از اجناس خارجی که حالا پز بدهیم که :” ببین این ظرفهای کریستال فرانسوی مال 30 و اندی سال پیش است هنوز که هنوز است شفاف شفاف مثل آینه”
حالا گیرم این ظرفها ی 30 ساله هنوز هم نو مانده باشد که چی؟
واقعا آیا ارزش دارد که ببینیم مرد همسایه بیکارشده است و همسرش مجبور است نظافت خانه ی فلان دکتر را به عهده بگیرد تا بتواند مخارج مدرسه ی فرزندانش رابدهد .آنقدر افسرده شده که دیگر حتی حوصله ندارد بیاید کاسه ی آش نذری را از دست مان بگیرد!
آیا خرید آن همه ظروف چینی 50 سال پیش که به قول خودمان” آخ نگفته” ارزش دارد که پسر همسایه ، هر جا خواستگاری می رود بخاطر بیکاری ، جواب رد بشنود و معتاد دزدی شود ، که همه اش بترسیم اگر یک لحظه سرکوچه حواسمان پرت صحبت شد ، او از منزلمان دزدی کند!
آیا خرید وتلمبارکردن انواع ظروف خارجی که شاید یکبار در سال (آنهم از ترس پرداخت خمس) باید استفاده شود ارزش این را دارد که هر روز دعواهای زن وشوهری همسایه را بشنویم
حواسمان نبود خودمان کوچه محل مان را نا امن کردیم والان که نگاه میکنیم در هرمنزلی یک معتاد ، یک افسرده ویک دزد می بینیم و آرامش زندگی مان را خودمان با دست خودمان برهم زدیم.