#مناظره
مناظره امام جواد (ع) و یحیی بن اکثم
جواب دندانشکن

داستان مناظره امام جواد و یحیی بن اکثم چه بوده است؟
در جلسه ای که مامون برای مناظره دانشمندان بزرگ جهان اسلام با امام جواد ترتیب داد، یحیی بن اکثم از حضرت جواد پرسید: مُحرِمی که حیوانی را کشته وظیفه اش چیست؟ امام در جواب از وی پرسید: آیا فرد مُحرِم, صید را در حرم کشته یا بیرون از آن؟ آیا مُحرِم جاهل به حکم بوده یا عالم به حکم؟ آیا عمداً آن را کشته یا به خطا؟ آیا مُحرِم آزاد بوده یا برده؟ آیا بالغ بوده یا نابالغ؟ هنگام رفتن به مکه آن را کشته یا در موقع بازگشت؟ صید از پرندگان بوده یا غیر از آن؟ صید کوچک بوده یا بزرگ؟ مُحرِم اصرار بر عمل خود دارد یا از کرده خود پشیمان است؟ در شب صید را کشته یا در روز؟ مُحرِم در حال عمره بوده یا حج؟»(1)
با این فروضی که امام جواد برای مسأله طرح کرد, یحیی حیرت زده و درمانده شد تا جایی که همه حضار از رنگ باختن چهره اش شکست او را به وضوح دریافتند. آنگاه امام از یحیی بن اکثم پرسید: مرا از مردی خبر بده که زنی در اوایل صبح بر او حرام بود, روز که بالا آمد آن زن بر وی حلال شد و در هنگام ظهر دوباره بر او حرام گردید و در موقع عصر حلال شد و در موقع عشاء حلال و در نیمه شب باز بر او حرام و در هنگام طلوع آفتاب حلال شد؛ مسأله این زن چیست؟ و چگونه بر او حلال و حرام می شود؟ - یحیی گفت: به خدا سوگند که من جواب این مسأله را نمی دانم شما بفرمایید تا یاد بگیرم.
حضرت فرمود: این زن کنیز شخص دیگری بوده که بر این مرد حرام بود, روز که بالا آمد کنیز را از صاحبش خریداری کرد و حلال شد. ظهر او را آزاد کرد و بدین جهت بر او حرام شد. عصر با او ازدواج کرد و حلال شد. هنگام غروب او را ظهارکرد و در نتیجه بر او حرام شد و در وقت عشاء کفاره ظهار داد و دوباره بر وی حلال شد, نیمه شب او را طلاق داد و به این علت حرام شد؛ صبح رجوع کرد و دوباره بر او حلال شد.
مأمون بار دیگر در مقابل دانش امام اظهار شگفتی کرد و گفت: کمی سن مانع از کمال عقل برای این خاندان نمی شود».(2)
1.شیخ مفید، الارشاد، ج2، ص283.
2. فضل بن حسن طبرسی، إعلام الوری، ص353.

#انتخابات_96
#اخلاقـانتخاباتی
اختلاس، بدتر از دزدی است ‼
عقیل بن ابیطالب، در دوران خلافت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام به ایشان گفت : من مقروضم ! دستور فرما قرض مرا ادا کنند.
علی علیه السلام فرمود : صبر کن موقع پرداخت حقوق برسد تا از سهم خودم به تو بدهم
عقیل گفت : خزانه کشور در دست توست و به من می گویی صبر کن ؟ تو هر اندازه بخواهی می توانی از خزانه بیت المال برداری. حتی تمام حقوق شما هم قرض من را ادا نمی کند .
علی علیه السلام فرمود : تو برادر منی و باید تا حد امکان از مال خودم به تو کمک کنم؛ امّا از مال خودم، نه از مال مسلمین.
عقیل ، دست بردار نبود و سماجت می کرد. امام علی علیه السلام به عقیل فرمود: پس پیشنهادی به تو می کنم، اگر عمل کنی می توانی تمام قرض خویش را بپردازی .
عقیل گفت : چه کار کنم ؟ علی علیه السلام فرمود : در بازار، صندوق هائی است که اموال مردم شهر در آن است، وقتی بازار خلوت شد ، قفل صندوق ها را بشکن و هرچه می خواهی از آن بردار.
عقیل گفت : به من پیشنهاد می کنی مال مردم بیچاره را بردارم؟
علی علیه السلام فرمود : پس چطور به من پیشنهاد می کنی که صندوق بیت المال را برای تو باز کنم؟ بیت المال ، برای همه مؤمنین است که راحت و بی خیال در خانه های خویش خفته اند. پیشنهاد دیگری هم دارم.
بیا شمشیر بر داریم، و به انبار قدیمی «حیره» شبیخون بزنیم و ثروت کلانی به دست آوریم.
عقیل گفت : برادر جان ! من برای دزدی نیامده ام، فقط می گویم از خزانه کشور که در اختیار توست مالی به من بده تا قرض خود را بپردازم.
علی علیه السلام فرمود : اتّفاقاً اگر مال یک نفر را بدزدی بهتر است از اینکه مال صدها هزار نفر را بدزدی. چطور ربودن مال چند نفر با شمشیر؛ دزدی است ولی ربودن مال عموم مردم دزدی نیست؟ خیال کرده ای که دزدی فقط منحصر به این است که کسی حمله کند و با زور مال او را از چنگالش بیرون بیاورد.
بدترین اقسام دزدی همین است که الان به من پیشنهاد می کنی !
علامه مجلسی، بحارالانوار جلد 41 صفحه 113
ابن اثیر، اسدُالغابة جلد 3 صفحه 433
شوشتری، احقاق الحقّ جلد 8 صفحه 542

#اخلاقی♤تربیتی
قصاص چهارپایان

امام سجاد علیه السلام ، شتری داشتند که بیست بار با آن حج رفتند و در تمام این بیست بار مسافرت (که هر سفر آن حدود هشتاد فرسخ بود) حتی یک بار هم با تازیانه اش آن شتر را نزد.
هرگاه شتر، در راه رفتن کندی می کرد ، امام سجاد علیه السلام تازیانه اش را بلند کرده و می فرمود:
لولا خوف القصاص لفعلت
اگر ترس قصاص نبود ، با تازیانه ام تو را می زدم ، ولی ترس دارم که روز قیامت مرا به خاطر زدن یک شتر قصاص کنند.

شیخ حر عاملی، اعیان الشیعه ، جلد 1 صفحه 634

#انتخابات_96
#اخلاق_انتخاباتی
عیادت بیمار هر چند خطاکار!

زید بن ارقم یکی از اصحاب رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بود که روز غدیر خم با امام علی علیه السلام بیعت کرده بود. پس از رحلت حضرت رسول و غصب خلافت امیرالمومنین، عده ای از مردم نزد زید بن ارقم آمدند و از او گواهی خواستند تا شهادت دهد که امام علی جانشین پیامبر است؛ ولی چون زیدبن ارقم از طرف حکومت می ترسید و احتمال خطر می داد از بیان حقیقت و جریان غدیر خودداری کرد و در نهایت غصب خلافت امیرالمومنین تثبیت شد.
بعد از گذشت مدّتی، زید بن ارقم مریض شد. وقتی امیرالمؤمنین علی علیه السلام با خبر شدند که زید بن أرقم مریض حال است به عیادت او آمدند. همین که زید بن ارقم چشمش به جمال امام علی افتاد، گفت:
مرحبا به علی بن ابیطالب، که از من عیادت می نماید، با این که از ما دلگیر و آزرده خاطر می باشد.
امام علیّ علیه السلام فرمودند: ای زید! آن ناراحتی که برای ما به وجود آوردی هرگز مانع آن نمی شود که ما شرط انسانیّت و حق دوستی را فراموش نموده؛ و تو را در حال بیماری عیادت نکنیم.

علامه مجلسی، بحار الأنوار: جلد 81، صفحه 228، حدیث 41
محدث نوری، مستدرک الوسائل: جلد 2، حدیث 3

#همسرداری
مثلث عشق: ضلع شهوت
غَضُّ الطَّرفِ مِن أفضَلِ الوَرَعِ ؛
پرهیز از نگاه ناروا ، برترین پرهیزگارى است
مثلث عشق سه ضلع دارد: تعهد، صمیمیت و شهوت. در عشق واقعی هر سه با هم حضور دارند. هر کدام از اضلاع نباشد زندگی زناشویی ویران می شود. مردانی که از ارتباط با همسر تنها شهوتش را دنبال می کنند، در واقع به تدریج ریشه رضایتمندی زناشویی را می زنند؛ چون همسر آنها می فهمد که ابزاری بیش نیست. می گوید اگر قابلیت استفاده برای شوهر را داشته باشم، خوبم و گرنه، نه. بسیاری از زنان اعتقاد دارند، از نگاه همسران شان خوبند، ولی مشروط؛ یعنی تا زمانی که شهوت شوهر را تأمین کنند. اگر به دلیلی چند روزی خانم خانه مشکل داشت شوهر بهانه گیر می شود و به او بی محلی می کند به همین دلیل است که این خانم ها به تدریج از شوهران شان فاصله عاطفی و فیزیکی می گیرند، چون می دانند اگر شوهرشان به آنها اعلام دوستی هم کنند، صادقانه نیست.

شعار این هشدار
صِیانَةُ المَرأةِ أنعَمُ لِحالِها وَ أدوَمُ لِجَمالِها ؛
محفوظ داشتن زن، به حال او مفیدتر، و براى زیبایى اش پایدارتر است [2]
پی نوشت :
1. نرم افزار اندروید و رایانه نیش ها و نوش ها، انجمن گفتگوی دینی