#دعا_یاد_دادن_به_کودک
#سن_آموزش_صلوات_نماز_دعا_به_کودک
سن آموزش نماز وصلوات ودیگردعاها به کودک


هنگامی که کودک به سه سالگی رسید لا اله الا اللّه را به او بیاموزید و او را رها کنید (همین مقدار کافی است).

وقتی هفت ماه دیگر گذشت محمد رسول اللّه (ص) را به او آموزش دهید و سپس او را رها کنید

آن گاه که چهار ساله شد صلوات فرستادن را به او بیاموزید.

در پنج سالگی به او سمت راست و چپ را آموزش دهید و قبله را نشان او داده و بگویید سجده کند. آن گاه او را تا شش سالگی واگذارید.

در شش سالگی فقط پیش روی او نماز بخوانید و رکوع و سجود را یادش دهید تا هفت سالش هم تمام شود

وقتی هفت سالگی را پشت سر گذاشت، وضو ساختن را به او تعلیم دهید و به او بگویید نماز بخواند

هنگامی که نه ساله شد وضو و نماز را به نیکی آموخته باشد.

و هنگامی که آن دو را به خوبی یاد گرفت خدا پدر و مادر او را به خاطر این آموزش شان خواهد آمرزید

وسائل الشیعة، ج15، ص193

#فرزند_آوری
بابا مامان!
فقط خداست که می تواندمرا به شماهدیه کند.درهیچ کجای دنیاهیچ قدرتی نمی تواند، کودکی را از وجودخودتان به شمابدهد.پس از زمانی که تصمیم می گیریدپدرومادرمن شوید، باتمام وجودتان مرا از وجودخود خدا بخواهید، وضو بگیریدو دردرگاه پروردگار خودبانماز ونیایش وذکر دعا بخواهیدکه گلی از گل های بهشت را به شماهدیه کند.حتمانام زیبای خداوندرابرزبان و دردل داشته باشید.
پیامبر (ص)بارهافرموده است:درخلوت زندگی بسم الله بگوییدتاشیطان درعمل شماشریک نشود.1
1-وسایل الشیعه، ج14،ص96

#نماز
امام علی (ع)درمحراب نماز
هنگام وضو گرفتن، لرزشی وجود مبارک امام علی ع را فرا می گرفت، هنگامی که درمحراب عبادت می ایستاد، لرزه براندامشان می افتادوازبیم عظمت پروردگار، اشک چشمانش برمحاسن شریفش جاری می شد.سجده های او طولانی وسجده گاهش همیشه از اشک چشم مرطوب بود.او درمحراب عبادت به شدت گریان و در دشوارترین لحظه ی نبردخندان بود.
داستان نماز عارفان، سیدمهدی شمس الدین، ص20

#مسجد_و_نماز_جماعت
شکایت مسجددر روزقیامت!!!!!
درکوفه ، حضرت علی ع هرروز می دیدندکه تعدادی ازکسانی که درهمسایگی مسجد منزل دارند، نمازهای خود را درخانه به جای می رآورندوبه مسجد نمی آیند.
امام علی ع فرمودند: یا به مسجدبیاییدونمازتان را باما به جماعت بخوانیدویاازهمسایگی مسجدکوچ کنیدزیرا مسجدروز قیامت شکایت خواهدکرد.
فروع کافی،ج3، ص371

#مذهبی
چه کسی تو را نجات می دهد!
حضرت محمد صلی الله علیه و آله، زیر درختی نشسته بود که مشرکی او را تنها دید.
مرد مشرک ، آهسته بالای سر رسول الله آمد و شمشیر کشید و مغرورانه گفت: محمد!چه کسی تو را نجات می دهد؟ رسول الله فرمود: خدای من و تو. ناگاه مرد مشرک تعادل خود را از دست داد و به زمین افتاد. پیامبر ، شمشیر او را گرفت و بالای سر او ایستاد و فرمود: «حالا چه کسی تو را از دست من نجات می دهد؟»
آن مرد گفت: «کَرَم و بخشایندگی ات!»
حضرت محمد (صلی الله و علیه و آله) او را رها کرد.
مرد مهاجم گفت: «به خدا سوگند تو کریم¬ترین انسانهایی»
علامه مجلسی، بحارالانوار، جلد20، صفحه174، باب15
سیوطی ، الدرالمنثور، جلد2، صفحه 265