احادیث اخلاقی از امام رضا علیه السلام

1-پاداش نیکى پنهانى و سزاى افشا کننده بدى
« أَلْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَةِ یَعْدِلُ سَبْعینَ حَسَنَةً، وَ الْمُذیعُ بِالسَّیِّئَةِ مَخْذُولٌ، وَالْمُسْتَتِرُ بِالسَّیِّئَةِ مَغْفُورٌ لَهُ ».
پنهان کننده کار نیک [پاداشش] برابر هفتاد حسنه است، و آشکارکننده کار بد سرافکنده است، و پنهان کننده کار بد آمرزیده است.
2-امین و امین نما
« لَمْ یَخُنْکَ الاَْمینُ وَ لکِنِ ائْتَمَنْتَ الْخائِنَ ».
امین به تو خیانت نکرده [و نمى کند] و لیکن [تو] خائن را امین تصوّر نموده اى.
3-نام بردن با احترام
« إِذا ذَکَرْتَ الرَّجُلَ وَهُوَ حاضِرٌ فَکَنِّهِ، وَ إِذا کَانَ غائِباً فَسَمِّه ».
چون شخص حاضرى را نام برى [براى احترام] کنیه او را بگو و اگر غائب باشد نامش را بگو.
4-صله رحم با کمترین چیز
« صِلْ رَحِمَکَ وَ لَوْ بِشَرْبَة مِنْ ماء، وَ أَفْضَلُ ما تُوصَلُ بِهِ الرَّحِمُ کَفُّ الأَذى عَنْه ».
پیوند خویشاوندى را برقرار کنید گرچه با جرعه آبى باشد، و بهترین پیوند خویشاوندى، خوددارى از آزار خویشاوندان است.
5-نشانه هاى فهم
« إِنَّ مِنْ عَلاماتِ الْفِقْهِ: أَلْحِلْمُ وَ الْعِلْمُ، وَ الصَّمْتُ بابٌ مِنْ أَبْوابِ الْحِکْمَةِ إِنَّ الصَّمْتَ یَکْسِبُ الَْمحَبَّةَ، إِنَّهُ دَلیلٌ عَلى کُلِّ خَیْر ».
از نشانه هاى دین فهمى، حلم و علم است، و خاموشى درى از درهاى حکمت است. خاموشى و سکوت، دوستى آور و راهنماى هر کار خیرى است.
6-دیدار و اظهار دوستى با هم
« تَزاوَرُوا تَحابُّوا وَ تَصافَحُوا وَ لا تَحاشَمُو ».
به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.



پی نوشت:
http://www.beytoote.com

#ادبی غنچه با دل گرفته گفت

غنچه با دل گرفته گفت : زندگی لب ز خنده بستن است…
گوشه ای درون خود نشستن است!
گل به خنده گفت: زندگی شکفتن است… با زبان سبز راز گفتن است!
گفتگوی غنچه و گل از درون باغچه باز هم به گوش می رسد!
تو چه فکر می کنی… کدام یک درست گفته اند…؟
من فکر می کنم گل به راز زندگی اشاره کرده است!
هر چه باشد او گل است،
گل یکی دو پیرهن بیشتر ز غنچه پاره کرده است…
قیصر امین پور



پی نوشت:
نرم افزار لبخندها و دلخندها، سایت گفت و گوی دینی

#تلنگر_و_تفکر تلنگر

اﻧﮕﺸت هاﯼ ﺩﺳﺘﻤﺎﻥ ﯾﮑﯽ ﮐﻮﭼﮏ ،
ﯾﮑﯽ ﺑﺰﺭﮒ، ﯾﮑﯽ ﺑﻠﻨﺪ، ﯾﮑﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ
ﯾﮑﯽ ﻗﻮﯼ، ﯾﮑﯽ ﺿﻌﯿﻒ
ﺍﻣﺎ ﻫﯿچ کﺪﺍﻡ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﻣﺴﺨﺮﻩ نمی کﻨﺪ …
ﻫﯿچ کﺪﺍﻡ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﻟﻪ ﻧمی کند
ﻭ ﻫﯿچ کﺪﺍﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺗﻌﻈﯿﻢ ﻧمی کﻨﺪ
ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﯾﮏ ﺩﺳﺖ می ﺸﻮﻧﺪ ﻭ ﮐﺎﺭ می کﻨﻨﺪ…
ﮔﺎﻩ ﻣﺎ ﺍﻧﺴﺎن ها ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﻮﺩﯾﻢ , ﻟﻬﺶ می کﻨﯿﻢ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﭘﺎﯾﯿﻨﺘﺮ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ می ﭙﺮﺳﺘﯿﻢ
ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ،
ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﻣﺎﺳﺖ،
ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﺎ،
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ
ﺁﻓﺮﯾﺪ…ﺑﺎﻫﻢ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ،
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻟﺬﺕ ﯾﮏ ﺩﺳﺖ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ می ﻔﻬﻤﯿﻢ.



پی نوشت:
سایت گفت و گوی دینی

#دوستت‌دارم
دو دانشجوی شیعه و سنی با هم دوست و هم دانشگاهی بودند و در خوابگاه در اتاقی مشترک زندگی می کردند.
روزی دوست سنی عازم سفر شد. دوست شیعه تماس گرفت و از او خواهش کرد تا زودتر برگردد.
دوستش هرکاری کرد تا دلیل را بپرسد، او گفت خواهش می کنم فقط برگرد کار خیلی مهمی باهات دارم.
دوست سنی زود برگشت. وقتی رسید گفت: مشکل چیه؟
او به دوستش گفت: می خواستم بگویم که خیلی دوستت دارم.
دانشجوی سنی با تعجب و ناراحتی گفت: این همه راه منو برگردوندی تا بگی دوستت دارم؟
دانشجوی شیعی لبخندی زد و گفت: دوست بزرگوارم خودت انصاف داشته باش. به نظرت منطقیه پیامبر عزیزمان سه روز مردم رو توی آفتاب گرم و داغ غدیر نگه داره تا بقیه برسن و عده ای هم رو که جلوتر رفتن بگه برگردین تا به همه بگه من علی (ع) رو دوست دارم؟ و مردم هم با شادی به علی تبریک بگویند؟!!
…………..




پی نوشت:
نرم افزار لبخندها و دلخندها، سایت گفت و گوی دینی

#تشویق_تنبیه__تربیت چه وقت کودک را تشویق یا نصیحت کنیم؟

باید هنگامی کودک را تشویق نمود که تشنۀ تشویق باشد،
و به تعبیردیگر: کودک منتظر تشویق از سوی شما باشد، در این صورت این تشویق در بالندگی کودک نقش بسزایی خواهد داشت.
تشویق و محبّت بیش از حد، مثل کود زیاد است که به گُل داده می شود، همان طور که کود زیاد عامل فساد گل می شود، محبّت و تشویق زیاد نیز در تخریب اخلاق کودک تأثیری عمیق دارد.
اگر می خواهید کودکتان را نصیحت کنید، آنجا نیز طوری رفتار کنید که کودک شما برای نصیحت آماده باشد؛
مثلاً، برای او قصه یا حکایتی را نقل کنید، و سپس اصل مطلب را در جایی حساس که رسیدید بگویید: ادامۀ این قصه بماند برای بعد، اینجا می بینید که این کودک از شما می خواهد تا بقیۀ حکایت را برای او بازگو کنید. در این صورت شما می توانید از این فرصت طلایی استفاد کنید، و تا حد امکان و لازم به نصیحت و پند و اندرز کودکتان بپردازید.



پی نوشت:
آیت الله محی الدین حائری شیرازی