#انتخابات
#اخلاقی♤تربیتی
گول افراد ظاهر الصلاح را نخورید‼ 1

امام سجّاد علیه السّلام فرمودند: اگر شما فرد ظاهر الصّلاحی را دیدید که متواضع بود، صبر کنید؛ آهسته!
مبادا ظاهر او شما را گول بزند، زیرا بیشتر افرادی که در به دست آوردن دنیا و ارتکاب گناهان ناتوانند ؛ دین را تله ای برای دنیای خود ساخته اند، و مردم ، فریب ظاهر اینان را می خورند. اگر این افراد امکان عمل حرامی را پیدا کنند ، حتماً مرتکب آن می شوند و اگر دیدید او از مال حرام ، خودداری می کند ، صبر کنید؛ آهسته! گول نخورید که شهوت های آدم، گوناگون است و در عوض خود را مجبور به ارتکاب اعمال زشت می کنند و اگر دیدید از این کارهای زشت نیز خودداری می کنند، باز هم صبر کنید! مبادا گولشان را بخورید، تا اینکه کاملًا به عقیده دلشان بنگرید، زیرا همه افرادی که این گونه اند در آخر ، اندیشه ای استوار ندارند.
و اگر عقل او را نیز استوار یافتید، باز هم صبر کنید و گول نخورید! ببینید هوای نفس او تابع عقل است، یا عقل او تابع هوای نفس؟
و ببینید عکس العمل او در برابر به دست آوردن ریاست باطل چگونه است؛ مثبت یا منفی؟
زیرا گروهی از مردم، دنیا را برای دنیا ترک نمودند، و لذّت ریاست باطل را بر خوشی اموال ترجیح دادند.
پس او حرام خدا را حلال ؛ و حلال خداوند را حرام می کند، و اگر ریاستش سالم بماند ، دیگر برایش مهمّ نیست که دینش از بین برود. این افراد ، همان هایی هستند که خدا بر آنها غضب نموده و عذابی خوارکننده برایشان مهیّا فرموده است.
الاحتجاج طبرسی ، ترجمه جعفری، جلد2 ، صفحه 154 – 155

#اخلاق_و_تربیت
شکر بی آزاری!
روزى امام سجاد علیه السلام یکى از غلامان خود را صدا زد، ولى او با اینکه صداى امام را مى شنید، پاسخ نداد؛ تا اینکه بار سوم، پاسخ امام را داد.
حضرت از او پرسیدند: مگر صداى مرا نشنیدى؟ غلام پاسخ داد: بله! شنیدم.
امام سجاد علیه السلام گفتند: پس چرا جواب ندادی؟ غلام گفت: از شما ایمن بودم و مى دانستم اگر جواب ندهم، نسبت به من خشمگین نمى شوی!
امام سجاد علیه السلام فرمود: «الحمدلله الذى جعل مملوکى یأمننى» شکر و سپاس خداوند را که زیر دست مرا از من ایمن ساخت
شیخ مفید، الارشاد، جلد 1 صفحه 633

#اخلاقی♤تربیتی
اخلاق در خانواده به روایت امام رضا علیه السلام
«فرزندت را نزن بلکه با او قهر کن، البته زمان قهر کردن را طولانی نکن.»
این حدیث را امام خطاب به کسی گفته بود که از آزارهای فرزندش به تنگ آمده بود و قصد تنبیه بدنی او را داشت. امام ضمن این‌که او را از تنبیه بدنی نهی می‌‌نماید، راه‌کار درست و هنرمندانه «ترک گفت‌وگو» را معرفی می‌کند؛ قهری کوتاه.
با شیوه تنبیه بدنی، بیش از آن‌که جسم کودک آسیب ببیند، روحش آزرده و حقیر می‌شود. کودکی که کتک می‌خورد، می‌آموزد که کتک بزند، پرخاشگر باشد و به زبان زور سخن بگوید؛ درحالی‌که تجربه نشان داده است که قطع کوتاه‌مدت معاشرت با کودک در تغییر رفتار ناراست او بسیار تأثیرگذارتر است.



پی نوشت:
نویسنده: محمداحمدی
مجله خانه خوبان شماره 93، آذر 95

#اخلاقی♤تربیتی
حکایت جالب وخواندنی: بابا غصه خور
استاد علی صفایی حائری حکایت جالبی نقل می‌کنند که زبان حال بسیاری از ما است. از هر چیزی رنج می برد و با هر چیز غصه برایش می رسید.
یک روز عیالش گفت:
آخر این که نشد کار. پاک از دست می روی . بیچاره می شوی. یک روز تو بی غصه و ناراحتی نبوده ای. امروز در خانه بمان که لااقل چیزی نبینی و چیزی نشنوی و یک روز راحت باشی.
قلیانش را چاق کرد و سماورش را آتش انداخت و بساطش را کوک کرد … که یک روز بی رنج بگذراند.
بابا غصه خور، دیگر چیزی نمی دید که رنج ببرد و حادثه ای نمی شنید که غصه بخورد. همه چیز بر وفق مراد بود … که ناگهان از پشت دیوار از بیرون خانه شنید … که دو نفر عابر با هم می گویند: « فلانی، دیشب ماده الاغش کرّه آورده … اما کره اش نه دم دارد و نه گوش … »
بابا غصه خور بر سر خود کوبید که بیچاره شدم !
زنش هر چه فکر کرد، دید طوری نشده . با تعجب پرسید: کجایت درد می کند؟ چه پیش آمده؟
بابا فریاد زد: جایی ام درد نمی کند . مگر نشنیدی که گفتند: کره الاغ فلانی نه دم دارد و نه گوش؟
زن دادش در آمد که به درک ! نه دم داشته باشد و نه سر؛ به من چه؟ به تو چه؟ تو چرا غصه می خوری؟
بابا گفت:
همین است که می گویند زن ناقص عقل است . آخر تو نمی فهمی . این کرّه بزرگ می شود . زنک گفت: خوب بشود ! بابا ادامه داد: یک روز بار رویش می گذارند .
زنک گفت: خوب بگذارند … بابا صدایش لرزید … که از این کوچه ی ما عبور می کند …
زنک گفت:
خوب بکند . به تو چه؟ بابا نالید: همین، نمی فهمی . همین جا زیر بار از پا در می آید و می افتد …
زن هر چه فکر می کرد، چیزی نمی فهمید . پرسید: خوب به تو چه مربوط؟
بابا گفت:
این که دیگر معلوم است . مثل روز روشن است، مرا صدا می زنند که کمکشان کنم . من می خواهم این الاغ را بلند کنم . آخر چه کار کنم؟ کجایش را بگیرم؟ نه دم دارد که تکانش بدهم و نه گوش دارد که بلندش کنم . آخر من چه خاکی بر سرم بریزم؟!
راستی هنگامی که فکر ضعیف شود و خیال بارور گردد، از کاه کوه می سازیم و از هیچ وحشت می کنیم و به خاطر هیچ، کنار می کشیم و خود را می خوریم .
نداشتن ملاک ها، عشق و خود خواهی، تنهایی، ضعف و پراکندگی، جهل و حیرت، تخیل نیرومند و فکر ضعیف، این ها عواملی هستند که سستی و زبونی و ترس و کناره گیری و احتیاط و بدبینی را به وجود می آورند و روحیه ی سست عنصر و ترسو را می سازند .



پی نوشت:
محمدحسین قدیری، شوخ‌طبعی‌های طلبگی، نشر جمال، ص203.

#همسرداری
#همسرداریه_خوب
مرزناپذیری همسر
نباید از مفهوم مرز، استفاده نادرست کرد؛ این که همسر هر کاری دلش می خواهد انجام بدهد و در پاسخ به اعتراضی که به او می شود، بگوید این مرزی است که من برای خودم ایجاد کردم، نهایت خودخواهی و مرزناپذیری است. مرزها برای فرار از مسئولیت نیستند، بلکه حکایت از این دارند که شما نمی توانید هر کاری که دلتان خواست، انجام بدهید. در واقع، فقط افراد مرزناپذیر احساس می کنند که باید بتوانند هر کاری که می خواهند انجام بدهند؛ برای نمونه، فرد مرزناپذیر چون احساس می کند که هر محدوده ای نامعقول، غیر منصفانه و ناراحت کننده است، از کوره در می رود و پرخاشگر می شود؛ چون گمان می کند همسرش چنان بد طینت شده که در برخی زمینه های زندگی به او پاسخ منفی می دهد. چنان چه کسی با ما ناعادلانه رفتار کند، عصبانب شدن ما عادی است، اما اگر همسرمان به دلیل موجه، محدوده ای برایمان قائل شود، یا به ما پاسخ منفی بدهد، عصبانب شدن ناپختگی است.
خلاصه این که استفاده نادرست از مرزها، بیشتر به جای تشدید علاقه، به بیگانگی و فاصله بین همسران منجر می شود. تعیین مرزها برای این نیست که به رابطه ها پایان دهد، بلکه برای محافظت و عمق بخشی به آن هاست.
بنابراین، در زمینه مرزبندی هم مانند هر کار دیگری، باید مواظب باشیم که دچار افراط و تفریط نشویم و پرخاشگری، خودخواهی، شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت هایمان، وقت گذرانی بیش از حد با دوستان و… را به اسم مرزبندی توجیه نکینم.
صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد
ورنه اندیشه این کار فراموشش باد
حضرت علی علیه السلام می فرماید« نادان را یا تندرو یا کندرو می بینی».
پی نوشت:
ماهنامه خانه خوبان، علی محمد صالحی، ش88، ص22، خرداد95.