#اخلاقی♤تربیتی
اخلاق در خانواده به روایت امام رضا علیه السلام
«فرزندت را نزن بلکه با او قهر کن، البته زمان قهر کردن را طولانی نکن.»
این حدیث را امام خطاب به کسی گفته بود که از آزارهای فرزندش به تنگ آمده بود و قصد تنبیه بدنی او را داشت. امام ضمن این‌که او را از تنبیه بدنی نهی می‌‌نماید، راه‌کار درست و هنرمندانه «ترک گفت‌وگو» را معرفی می‌کند؛ قهری کوتاه.
با شیوه تنبیه بدنی، بیش از آن‌که جسم کودک آسیب ببیند، روحش آزرده و حقیر می‌شود. کودکی که کتک می‌خورد، می‌آموزد که کتک بزند، پرخاشگر باشد و به زبان زور سخن بگوید؛ درحالی‌که تجربه نشان داده است که قطع کوتاه‌مدت معاشرت با کودک در تغییر رفتار ناراست او بسیار تأثیرگذارتر است.



پی نوشت:
نویسنده: محمداحمدی
مجله خانه خوبان شماره 93، آذر 95

#اخلاقی♤تربیتی
حکایت جالب وخواندنی: بابا غصه خور
استاد علی صفایی حائری حکایت جالبی نقل می‌کنند که زبان حال بسیاری از ما است. از هر چیزی رنج می برد و با هر چیز غصه برایش می رسید.
یک روز عیالش گفت:
آخر این که نشد کار. پاک از دست می روی . بیچاره می شوی. یک روز تو بی غصه و ناراحتی نبوده ای. امروز در خانه بمان که لااقل چیزی نبینی و چیزی نشنوی و یک روز راحت باشی.
قلیانش را چاق کرد و سماورش را آتش انداخت و بساطش را کوک کرد … که یک روز بی رنج بگذراند.
بابا غصه خور، دیگر چیزی نمی دید که رنج ببرد و حادثه ای نمی شنید که غصه بخورد. همه چیز بر وفق مراد بود … که ناگهان از پشت دیوار از بیرون خانه شنید … که دو نفر عابر با هم می گویند: « فلانی، دیشب ماده الاغش کرّه آورده … اما کره اش نه دم دارد و نه گوش … »
بابا غصه خور بر سر خود کوبید که بیچاره شدم !
زنش هر چه فکر کرد، دید طوری نشده . با تعجب پرسید: کجایت درد می کند؟ چه پیش آمده؟
بابا فریاد زد: جایی ام درد نمی کند . مگر نشنیدی که گفتند: کره الاغ فلانی نه دم دارد و نه گوش؟
زن دادش در آمد که به درک ! نه دم داشته باشد و نه سر؛ به من چه؟ به تو چه؟ تو چرا غصه می خوری؟
بابا گفت:
همین است که می گویند زن ناقص عقل است . آخر تو نمی فهمی . این کرّه بزرگ می شود . زنک گفت: خوب بشود ! بابا ادامه داد: یک روز بار رویش می گذارند .
زنک گفت: خوب بگذارند … بابا صدایش لرزید … که از این کوچه ی ما عبور می کند …
زنک گفت:
خوب بکند . به تو چه؟ بابا نالید: همین، نمی فهمی . همین جا زیر بار از پا در می آید و می افتد …
زن هر چه فکر می کرد، چیزی نمی فهمید . پرسید: خوب به تو چه مربوط؟
بابا گفت:
این که دیگر معلوم است . مثل روز روشن است، مرا صدا می زنند که کمکشان کنم . من می خواهم این الاغ را بلند کنم . آخر چه کار کنم؟ کجایش را بگیرم؟ نه دم دارد که تکانش بدهم و نه گوش دارد که بلندش کنم . آخر من چه خاکی بر سرم بریزم؟!
راستی هنگامی که فکر ضعیف شود و خیال بارور گردد، از کاه کوه می سازیم و از هیچ وحشت می کنیم و به خاطر هیچ، کنار می کشیم و خود را می خوریم .
نداشتن ملاک ها، عشق و خود خواهی، تنهایی، ضعف و پراکندگی، جهل و حیرت، تخیل نیرومند و فکر ضعیف، این ها عواملی هستند که سستی و زبونی و ترس و کناره گیری و احتیاط و بدبینی را به وجود می آورند و روحیه ی سست عنصر و ترسو را می سازند .



پی نوشت:
محمدحسین قدیری، شوخ‌طبعی‌های طلبگی، نشر جمال، ص203.

#همسرانه_های_ناب
داستانی از همسرداری حضرت زهرا(س)-شوخی زن وشوهر
رضایت شوهر، همان رضایت خداست
سلمان فارسى حکایت نماید:
روزى حضرت فاطمه زهراء (سلام اللّه علیها) بر پدرش ، رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله وارد شد.
وقتى رسول خدا چشمش بر چهره فاطمه افتاد، او را گریان و غمگین دید، به همین جهت علّت را جویا شد؟
حضرت زهراء (سلام اللّه علیها) در پاسخ پدر اظهار داشت: اى رسول خدا! روز گذشته بین من و همسرم، علىّ بن ابى طالب (علیه السلام) جریانى اتّفاق افتاد که با یکدیگر ضمن صحبت، شوخى و مزاح مى کردیم و من جمله اى را به عنوان شوخى به شوهرم گفتم، که موجب ناراحتى او شد.
و چون احساس کردم که همسرم ناراحت است، از سخن خویش غمگین و پشیمان گشتم و از او خواهش کردم تا از من راضى و خوشحال گردد.
و او نیز عذر مرا پذیرفت و شادمان شد و با خنده روئى با من مواجه گشت و احساس کردم که از من راضى مى باشد؛ ولى اکنون از خداى خود وحشت دارم که مبادا از من خشمگین و ناراضى باشد.
رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله) با شنیدن چنین مطالبى اظهار نمود: اى دخترم! همانا رضایت و خوشنودى شوهر همانند رضایت و خوشنودى خداوند متعال خواهد بود و غضب و ناراحتى شوهر سبب نارضایتى و ناراحتى خدا مى گردد.
و سپس افزود: هر زنى که خداوند را همچون حضرت مریم عبادت و ستایش کند؛ ولیکن شوهرش از او ناراضى باشد، عبادات و اعمال او مقبول درگاه خدا قرار نمى گیرد.
اى دخترم ! بدان که بهترین اعمال، فرمان بُردارى و تبعیّت از شوهر است، البتّه در مواردى که خلاف اسلام و قرآن نباشد بعد از آن ، بهترین کارها براى زن ریسندگى است ، یعنى کارهاى سبک و فردى، به دور از نامحرمان را انجام دهد.
اى دخترم ! هر زنى که زحمات و مشقّات خانه دارى را تحمّل کند و خانه دارى نماید و براى رفاه و آسایش اعضاء خانواده اش تلاش ‍ نماید، همانا او اهل بهشت خواهد بود.
پی نوشت:
إحقاق الحقّ، ج 19، ص 112 و 113 به نقل از چهل داستان و چهل حدیث از حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)، عبداللّه صالحى

#همسرداری

#همسرداری
#همسرانه_های_ناب
نکات اساسی برای جلوگیری از خیانت همسرتان

ممکن است تصور کنید که ممکن نیست هیچوقت دست به خیانت بزنید. همسرتان را دوست دارید و فکر می‌کنید هیچوقت به او خیانت نخواهید کرد. ولی، ممکن است از خیلی راه‌هایی که ممکن است ناخواسته به او خیانت کنید آگاه نباشید. اگر این رفتارها ادامه پیدا کنند، ممکن است خودتان را در سرازیری ببینید که منجر به خیانتی شود که هیچوقت نمی‌خواسته‌اید.
خیانت خیلی وقت‌ها‌ از در پشتی وارد می‌شود و خودش را به شکل رفتاری بی‌ضرر و معصوم نشان می‌دهد. اگر می‌خواهید ازدواجتان پایدار بماند و سرشار از خوشبختی باشد، باید مراقب این رفتارها باشید و از آنها دوری کنید.

1-بدگویی کردن از همسرتان
وقتی دوست خوبی برای کسی باشید، هیچوقت بد او را جایی نمی‌گویید. همسر شما بهترین دوست شماست و آخرین کسی است که حق دارید در زندگی از او بدگویی کنید. اگر با او دچار مشکل شده‌اید، با خودش در آن مورد صحبت کنید. بگذارید مکالماتتان با دیگران درمورد نقاط مثبت و خوب همسرتان باشد نه مشکلاتی که با او دارید. البته استثنایی که در این زمینه وجود دارد، آزار و سوء‌استفاده است. اگر در رابطه با همسرتان مورد آزار و سوء‌استفاده قرار می‌گیرید، حتماً باید یکی از اعضای خانواده، دوست یا یک مشاور را از این مسئله مطلع کنید. حفظ ایمنی و امنیت خودتان از هر چیزی مهمتر است.

2. لباس پوشیدن به صورتی که نظر کسی را به جز همسرتان جلب کنید
اگر می‌خواهید طوری لباس بپوشید که به نظر کسی خوب بیایید، باید انگیزه‌هایتان را دوباره ارزیابی کنید. اینکه بخواهید با پوشیدن یک لباس جذاب نظر کسی را به سمت خودتان جلب کنید، فقط یک قدم تا خیانت فاصله دارید.

3- شریک جنسی خوبی برای همسرتان نبودن
وفادار بودن به همسرتان یعنی خودتان را در اختیار او قرار دهید تا بتواند از جنبه صمیمی‌تر رابطه‌تان هم لذت ببرد. خودداری از صمیمیت جنسی با همسرتان و انجام ندادن وظایف زناشویی‌تان، دوام زندگی‌تان را مختل می‌کند. ممکن است باعث بروز ناراحتی و حتی شک شود. وفادار بودن یعنی بتوانید در همه جنبه‌ها موجب لذت و شادی همسرتان را فراهم کنید.
4. اولویت دادن به والدینتان درمقابل همسرتان
همسرتان باید همیشه نفر شماره یک زندگی شما باشد. اگر اتفاق فوق‌العاده‌ای برایتان می‌افتد، مثلاً ترفیع کاری، تایید بارداری یا هر خبر خوب دیگر، ممکن است وسوسه شوید که اول به والدینتان زنگ بزنید و آنها را در شادی‌تان شریک کنید. ولی مقاومت کنید. بگذارید همسرتان نفر اولی باشد که از این خبر خوش مطلع می‌شود.
5. اولویت‌ دادن به فرزندانتان درمقابل همسرتان
بچه‌ها خیلی مهم هستند، درست است. آنها افراد بسیار مهمی در زندگی شما هستند ولی نه مهمتر از همسرتان. اگر همسرتان را از ردیف اول اولویت‌های زندگی‌تان پایین بیاورید، یعنی وفاداری کامل به او ندارید. اولویت زندگی شما باید همسرتان باشد.
این نکات را بررسی کنید و ببینید آیا 100٪ به به همسرتان وفادار هستید یا نه. با اینکار زندگی زناشویی بسیار شاد و مستحکم خواهید داشت.

پی نوشت:
مردمان
http://khaanevade.

http://khaanevade.ir/213

#همسرداری
#همسرداریه_خوب
مرزناپذیری همسر
نباید از مفهوم مرز، استفاده نادرست کرد؛ این که همسر هر کاری دلش می خواهد انجام بدهد و در پاسخ به اعتراضی که به او می شود، بگوید این مرزی است که من برای خودم ایجاد کردم، نهایت خودخواهی و مرزناپذیری است. مرزها برای فرار از مسئولیت نیستند، بلکه حکایت از این دارند که شما نمی توانید هر کاری که دلتان خواست، انجام بدهید. در واقع، فقط افراد مرزناپذیر احساس می کنند که باید بتوانند هر کاری که می خواهند انجام بدهند؛ برای نمونه، فرد مرزناپذیر چون احساس می کند که هر محدوده ای نامعقول، غیر منصفانه و ناراحت کننده است، از کوره در می رود و پرخاشگر می شود؛ چون گمان می کند همسرش چنان بد طینت شده که در برخی زمینه های زندگی به او پاسخ منفی می دهد. چنان چه کسی با ما ناعادلانه رفتار کند، عصبانب شدن ما عادی است، اما اگر همسرمان به دلیل موجه، محدوده ای برایمان قائل شود، یا به ما پاسخ منفی بدهد، عصبانب شدن ناپختگی است.
خلاصه این که استفاده نادرست از مرزها، بیشتر به جای تشدید علاقه، به بیگانگی و فاصله بین همسران منجر می شود. تعیین مرزها برای این نیست که به رابطه ها پایان دهد، بلکه برای محافظت و عمق بخشی به آن هاست.
بنابراین، در زمینه مرزبندی هم مانند هر کار دیگری، باید مواظب باشیم که دچار افراط و تفریط نشویم و پرخاشگری، خودخواهی، شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت هایمان، وقت گذرانی بیش از حد با دوستان و… را به اسم مرزبندی توجیه نکینم.
صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد
ورنه اندیشه این کار فراموشش باد
حضرت علی علیه السلام می فرماید« نادان را یا تندرو یا کندرو می بینی».
پی نوشت:
ماهنامه خانه خوبان، علی محمد صالحی، ش88، ص22، خرداد95.