#همسرانه_های_ناب
داستانی از همسرداری حضرت زهرا(س)-شوخی زن وشوهر
رضایت شوهر، همان رضایت خداست
سلمان فارسى حکایت نماید:
روزى حضرت فاطمه زهراء (سلام اللّه علیها) بر پدرش ، رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله وارد شد.
وقتى رسول خدا چشمش بر چهره فاطمه افتاد، او را گریان و غمگین دید، به همین جهت علّت را جویا شد؟
حضرت زهراء (سلام اللّه علیها) در پاسخ پدر اظهار داشت: اى رسول خدا! روز گذشته بین من و همسرم، علىّ بن ابى طالب (علیه السلام) جریانى اتّفاق افتاد که با یکدیگر ضمن صحبت، شوخى و مزاح مى کردیم و من جمله اى را به عنوان شوخى به شوهرم گفتم، که موجب ناراحتى او شد.
و چون احساس کردم که همسرم ناراحت است، از سخن خویش غمگین و پشیمان گشتم و از او خواهش کردم تا از من راضى و خوشحال گردد.
و او نیز عذر مرا پذیرفت و شادمان شد و با خنده روئى با من مواجه گشت و احساس کردم که از من راضى مى باشد؛ ولى اکنون از خداى خود وحشت دارم که مبادا از من خشمگین و ناراضى باشد.
رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله) با شنیدن چنین مطالبى اظهار نمود: اى دخترم! همانا رضایت و خوشنودى شوهر همانند رضایت و خوشنودى خداوند متعال خواهد بود و غضب و ناراحتى شوهر سبب نارضایتى و ناراحتى خدا مى گردد.
و سپس افزود: هر زنى که خداوند را همچون حضرت مریم عبادت و ستایش کند؛ ولیکن شوهرش از او ناراضى باشد، عبادات و اعمال او مقبول درگاه خدا قرار نمى گیرد.
اى دخترم ! بدان که بهترین اعمال، فرمان بُردارى و تبعیّت از شوهر است، البتّه در مواردى که خلاف اسلام و قرآن نباشد بعد از آن ، بهترین کارها براى زن ریسندگى است ، یعنى کارهاى سبک و فردى، به دور از نامحرمان را انجام دهد.
اى دخترم ! هر زنى که زحمات و مشقّات خانه دارى را تحمّل کند و خانه دارى نماید و براى رفاه و آسایش اعضاء خانواده اش تلاش ‍ نماید، همانا او اهل بهشت خواهد بود.
پی نوشت:
إحقاق الحقّ، ج 19، ص 112 و 113 به نقل از چهل داستان و چهل حدیث از حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)، عبداللّه صالحى