#حدیث_روز
چاه بدخواهی

امام علی (ع): « مَن أضمَرَ الشَّرَّ لِغَیرِهِ فقد بَدَأ بهِ نَفسَهُ »
هرکه براى دیگران بدى در دل بپروراند ، آن بدى را از خودش آغاز کرده است (اوّل خود او بد مى‏بیند)
به نیکى اگر نیستت دسترس
که اوّل خود افتى تو در دام خویش‏

میندیش هرگز تو بد بهر کس‏
منه در ره ناکسى گام خویش‏



سیدعطاء اللَّه مجدی‏، هزار گوهر، گوهر 939
http://library.tebyan.net

#حدیث_روز_کاربردی
نصیحت کردن در جمع

امام علی (ع): «نُصحُکَ بَینَ المَلأِ تَقریعٌ »
چون کسى را در حضور مردم نصیحت کنى، او را نکوهش کرده‏اى

چو خواهى کسى را نصیحت کنى، * چنان کن که گویا مدیحت کنى‏
نصیحت، نکوهش بود، در ملاء * پسندیده‏تر باشد اندر خلاء



سیدعطاء اللَّه مجدی‏، هزار گوهر، گوهر 946
http://library.tebyan.net

#تولیدی
#به_قلم_خودم
اقیانوس آرام
با خودمان رو راست باشیم . چند دفعه در اوج عصبانیت و ناراحتی از همسرمان یا فرزندمان یا خدای ناکرده پدر و مادرمان ، ذکر ” لا اله الا الله” گفته ایم و با حرفی طرف مقابل را عصبانی نکرده وجرقه ی یک کدورت را بوجود نیاورده ایم.
بیشتر اوقات اگر در اوج عصبانیت ،مثل یک اقیانوس آرام ،حرفها ونگاههای تیزمان را قورت بدهیم ،اتفاق خاصی رخ نمی دهد و برعکس اگر اعتقادمان این باشد که من"نمی توانم ظاهر سازی کنم"باید منتظر اتفاقات خاص باشیم ،چرا که ما بودیم که شیطان را با آغوش باز پدیرفتیم و در سفره ی بگو مگو هایمان با اش گلایه مندی از او پذیرایی کردیم و او منتظر غذای اصلی سر اشپز"کینه و دشمنی"است و چه انتطار شیرینی است برای او ،چرا که دشمنی انداختن بین دوستان از سرگرمی های شیطان است.

#تولیدی
#به_قلم_خودم
اسکن خوشبختی!
خوشبختی واژه ای است که گاه وبیگاه ذهن ما را به خود مشغول میکند تا داشته ها و نداشته هایمان را کنار هم بچینیم و خودمان کلاه خودمان را قاضی کنیم که “پس من خوشبختم یا بدبختم؟".
اگر منصف باشیم نتیجه ای که می گیریم این است که"من خوشبختم و بدبخت نیستم ، و اگر بگویم بدبختم ،نهایت ناسپاسی است".
براستی خوشبختی چیست؟
درک خوشبختی برای هر کسی به طرز فکر و نگاه او به دنیا است .
خوشبختی برای کسی که هیچ وقت چشم هایش دنیا را ندیده است ، این است که یک روز صبح از خواب که بیدار می شود ، پنجره را باز کند ودنیا و زیبایی هایش راببیندو برای کسی که نمی تواند راه برود، زمانی است که بتواند خودش قدم بردارد .
کسی که هیچ وقت فرزندی نداشته
،زمانی خوشبخت است که با صدای گریه و بیقراری فرزندش از خواب بیدار شود تا فرزندش را در اغوش گرفته تا آرام بگیرد.
پدر و مادر هم که میوه های نایابی هستند که تا زمانی که هستند خوشبختی که به خاطر وجود آنهاست را نمی بینیم و در صورت نبودشان خلاء انها را زیاد احساس می کنیم و دنیا رایمان تیره وتار می شود.

ناگفته نماند همین که می توانیم فکر کنیم که “آیا ما خوشبخت هستیم"ما یک انسان خوشبخت هستیم چون عقل وشعور مان را از دست نداده ایم.
خدایا بخاطر تمام نعمت هایی که به ما داده ای و فراموششان کرده ایم شکر می گوییم.
امام علی علیه السلام خوشبختی انسان را اینچنین توصیف می کند:
کسی که برای اصلاح خود خویشتن را به زحمت بیندازد خوشبخت می گردد و کسی که خود را در لذت ها رها کند بدبخت می گردد و بی بهره می ماند.1
1-شرح اقا جمال الدین خوانساری بر غرر الحکم و درر الکلم ج5ص258ح 8246و8247
الحمدلله رب العالمین!

#تولیدی
#به_قلم_خودم
تلنگرهایی به رنگ خدا
بارها تلنگرهایی در زندگی اتفاق افتاده که خدا را می توان در آن به عینه دید.تلنگرهایی خدایی ، که مثل یک فلاشر ، راه را به تو نشان می دهد.
گاهی یک بیماری و ترس از بیماری انچنان تلنگر به تو می زند که مرگ را با چشم خود می بینی ولی ترس مرگ یک طرف ،اما دست خالی بودن یک طرف دیگر ،چون دست خالی هستی از خدا فرصت می خواهی تا بیشتر به عبادات بپردازی اصلا به دنیا فکر نکنی ودغدغه ات توشه ی اخرتت باشد و این چه تلنگر زیبایی است.
تلنگری خدایی!!