اضطراب طبیعی و غیر طبیعی
سؤال: حد فاصل اضطراب طبیعی و غیر طبیعی چیست؟
پاسخ: در پدیده های روانی ما حد مشخصی نداریم . مثلا در بیماری قند می گوییم که اگر قند خون کسی تا صد و ده بود آن فرد سالم است . اگر صد و ده به بالا بود فرد قند خون دارد . اگر دید چشم ده دهم باشد خوب است و نه دهم باشد خوب نیست؛ یعنی یک خط سلامت و بیماری را از هم جدا می کند . پدیده های روانی پدیده ای گسترده و پیچیده ای هست و در آن این خط کش را نداریم که بگوییم فرد تا این حد سالم است یا سالم نیست . معیار ما اولا احساس خود فرد است . فردی که از اضطرای و دل شوره رنج می برد ، اضطراب به شخصیت افراد هم بستگی دارد. خیلی ها در فامیل به غصه خور فامیل معروف هستند و دائم دل شوره دارند و دلواپس هستند . پس یکی احساس رنجی است که خود فرد می برد ، یکی عدم تناسب اضطراب با آن موقعیت است . یک فردی ممکن است که یک کار خیلی سبکی بخواهد انجام بدهد مثل رفتن به بانک، ولی اضطراب زیادی پیدا می کند یا یک فردی می خواهد سوار آسانسور بشود خیلی وحشت می کند و فکر می کند که دیوارها به او فشار می آورند و دارد خفه می شود. از آسانسور بیرون می آید و طبقات را پیاده طی می کند . یک فردی هم هست که اصلا اتفاقی نیفتاده ولی دائم دلشوره دارد که نکند به بچه ی من ماشین بزند یا نکند که خانم من در خانه مانده و آوار بر سرش بیاید و این تکرار بشود و باعث ناراحتی بشود. این عملکرد فرد را مختل می کند . یک دانش آموز از اضطراب امتحان ممکن است که امتحان را خراب بکند. ممکن است که همه چیز یادش برود یا ضربان قلبش بالا برود و حالش بد بشود و بیهوش بشود . پس یکی هم عملکرد فرد است ، یکی هم رنج درونی است که خود فرد می برود. ممکن است که عملکرد فرد خیلی مختل نباشد ولی فرد می گوید که من با زحمت زیاد به این کارها می رسم، با غصه خوری و بی خوابی ؛ ولی این کار برای من راحت بود .
پی نوشت :
1-دکتر مجید صادقی، روانپزشک، http://ch3.ir