#تولیدی
#به_قلم_خودم
ناصرمهدی(عج)باش!!
چشمها را باید شست ، جور دیگر باید دید
مهدی فاطمه ، پیش من وتوست
وقت دلتنگی یک بچه یتیم
که نیازش به نوازش دستان من وتوست
مهدی فاطمه اینجاست ، به عقب برگرد
زن همسایه نیازش پر زشرم است
صورتش سرخ شده
نه زسیلی ، که زشرم چشم به را ه ، نمکی برسفره
آن طرف تر بنگر
پسرک چشم به چشمت شده است
بی تفاوت نگذر
ناصر مهدی(عج) باش
یاور مهدی باش
صحنه ها را دیدی
مهدی فاطمه آنجا بود، تو کجا بودی

شعر زیبای دوشنبه
#حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها

زیر باران دوشنبه بعد از ظهر
اتفاقی مقابلم رخ داد
وسط کوچه ناگهان دیدم
زن همسایه بر زمین افتاد

سیب ها روی خاک غلطیدند
چادرش در میان گرد وغبار
قبلا این صحنه را…نمی دانم
در من انگار می شود تکرار

آه سردی کشید،حس کردم
کوچه آتش گرفت از این آه
و سراسیمه گریه در گریه
پسر کوچکش رسید از راه

گفت آرام باش! چیزی نیست
به گمانم فقط کمی کمرم
دست من را بگیر، گریه نکن
مرد گریه نمی کند پسرم

چادرش را تکاند، با سختی
یا علی گفت و از زمین پا شد
پیش چشمان بی تفاوت ما
ناله هایش فقط تماشا شد

صبح فردا به مادرم گفتم
گوش کن! این صدای روضه کیست
طرف کوچه رفتم و دیدم
در و دیوار خانه ای مشکیست

با خودم فکر می کنم حالا
کوچه ما چقدر تاریک است
گریه، مادر، دوشنبه در کوچه
راستی! فاطمیه نزدیک است…



شعر از حمیدرضا برقعی

#قلم_خودم
نوشدارو، قبل ازمرگ سهراب بیا
نمیدانم کجایی هیچ خبری ازشما ندارم البته خودم مقصرم هیچ تلاشی نکرم که شما راببینم هیچ تلاشی
دلتنگ روزهایی هستم که باتمام وجود حستان می کردم واگرکارخیری انجام میدادم یقین داشتم که شماراخوشحال کرده ولبخندرابرلبان شما آوردم.روزهایی که هر روز برای سلامتی تان حتی آب دادن به گل ها را صدقه ای برای سلامتی شما می دانستم وباور داشتم.
روزهایی که به هربهانه ای از شمایادی می کردم وحتی برای بچه های دور وبرمان نیز از غربت وتنهایی شما می گفتم اینکه چقدر تنها وغریب هستید .
اما امروز فهمیدم من تنها هستم ، خودم رفاقت رابه هم زدم چون رفاقت ودوستی باشمارا فراموش کردم وفراموش کردم که چقدر دلم برای شما تنگ می شده است.
ای جان جهان خودت دستمان رابگیر واز این خواب وغفلت بیدارمان کن .خواب بس است وقت بیدارشدن است