اینترنت، دروغ‏پردازی و روابط عاشقانه

یکی از جذّابیت‏های شبکه جهانی اینترنت، به ویژه برای کاربران پروپاقرص آن، وجود کلوپ های گفت‏وگو و چت‏روم‏های ‏اینترنت است؛ امّا اینکه چقدر این کلوپ‏ها کارآیی مفید فرهنگی و علمی داشته‏اند، جای بحث و بررسی دارد. مقاله زیر با طرح بحث نقش کلوپ‏های یاد شده در ایجاد عشق مجازی و روابط جنسی، به موضوع دروغ‏پردازی و شخصیّت‏سازی‏های ‏تصنّعی و نیز فرجام ناخوشایند اکثریت غالب این روابط اشاره هایی دارد.
با مختصر فشاری بر صفحه کلید و به کارگیری ماوس کامپیوتر، این [چهره‏های] مجازی متقلّب، بی‏درنگ به شبکه جهانی‏دروغ‏پردازی (اینترنت)وصل می‏شوند. دنیای اینترنت دنیایی است که یک زن متأهل 47 ساله و صاحب 3 فرزند، به راحتی‏تغییر چهره داده و خود را به عنوان دختری هفده ساله و پرشور و نشاط جا می‏زند. دنیایی که در آن، یک محصّل اخراجی و بیکار، تغییر چهره داده و خود را صاحب ‏یک شرکت آتیه‏دار و روبه‏ترقّی ‏معرفی ‏می‏کند. عرصه‏ای که ‏یک زندانی (تعجّب نکنید، دربسیاری از زندان‏ها دسترسی ‏به ‏اینترنت امکان‏پذیر است) می‏تواند با چهره‏ای مبدّل، تبدیل به افسر ویژه‏ای شود که‏ می‏خواهد از دستبرد زدن به حساب بانکی روی خط شما به وسیله افرادی که قصد تهدید هم دارند، ممانعت به عمل آورد. دنیایی است که متجاوزان به عنف و آدم‏ربایان در آن، ولگردی و پَرسه‏زنی کرده و بقیه ‏افراد جادّه صاف کن که خود را شهروندانی قانونمند تصوّر می‏کنند، ساعت‏ها وقت خود را صرف گفت‏وگو در این فضای‏مجازی می‏کنند، در صورتی که واقعیّت چیز دیگری است. آنها بر موجی سوار شده‏اند که به دنبال قربانیان تازه‏ای ‏می‏گردند.
بسیاری از زوج‏ها، دوست دخترها، دوست پسرها و نامزدها (زن و مرد) هستند که از طریق اتاق‏های گفت‏وگو1 باهم ارتباط برقرار می‏کنند. دسته‏ها و گروه‏هایی به صورت روی خط2 هستند که افراد مجرّد در زمان‏های مشخّص به آنها پیام ‏فرستاده و متقابلاً پیام دریافت می‏نمایند… و گاهی این ارتباط، ساعت‏ها به طول می‏انجامد. آنها هرگز نمی‏توانند خود را از شبکه آشفته ‏اینترنت رها کنند؛ نمی‏توانند معشوقه‏های جدید کامپیوتری خود را کنار زده یا آنها را مهار کنند، برعکس آنها را برروابط زندگی خود ترجیح می‏دهند.
بسیاری از زنانی که مورد بی‏مهری شوهرانشان قرار گرفته‏اند، معتقدند: زمانی که از نزدیک شاهد روابط شوهران خود با معاون ملیح اداره، دوست صمیمی دوره دبیرستان شوهرانشان یا آن خانم صاحب سبک در آرایشگاه بودند، هرگز باورنمی‏کردند که سیستم کامپیوتر شخصی آنها نیز تبدیل به رقیبی برای روابط عاشقانه با همسرانشان شده باشد.
فرانکی (اسم مستعار وی است) از اهالی «بوستن» می‏گوید: او (شوهرش) همیشه در خانه می‏ماند و من فکر می‏کردم، دلیل‏خاصّی ندارد. ما هر دو در یک خانه زندگی می‏کنیم؛ ولی به ندرت پیش می‏آید که فرصتی را با هم در یک اتاق صرف گفت‏وگوکنیم. یک شب از روی اتّفاق فراموش کرده بود صفحه مربوط به کنترل ایمیل‏های شخصی خودش را ببندد و من با مراجعه به‏آنها دریافتم که زن‏های بسیاری با او مکاتبه دارند. تمام آنها را پرینت گرفته و جلوی رویش گذاشتم. در حال حاضر، پی‏گیری کار را به وکیلی سپرده‏ایم و تلاشمان بر این است که مشکل به زودی مرتفع گردد، ولی اعتماد میان ما خیلی وقت‏است که از بین رفته و آن کامپیوتر [کذایی] هم مدّتهاست که بدون مشتری در گوشه‏ای افتاده است.
کیمبرلی یانگ3 روان‏شناس پنسیلوانیایی و نویسنده «گرفتاری در اینترنت» می‏گوید: این گونه مردان، زمانی متوجّه می‏شوندکه زن‏هایشان آنها را در فضای مجازی [اینترنت] تعقیب می‏کرده‏اند که بسیار دیر شده است.
دکتر یانگ می‏گوید: در بسیاری از موارد، آن چه رخ می‏دهد فقط برقراری رابطه‏ای عاشقانه از نوع صوری و مجازی نیست، یعنی طرفین فقط به تبادل نام اکتفا نمی‏کنند. این افراد ارتباط عاطفی با دوست اینترنتی خود را عمیق‏تر کرده و همین مسئله، جایگزین ابراز محبّت و احساسات، نسبت به همسرانشان در منزل می‏شود و جالب است بدانید، یکی از شایع‏ترین مواردی که به من رجوع می‏شود، زنی است که با مردی از طریق اینترنت آشنا شده و با او ارتباط دارد.
بی‏اطّلاعی از ارتباط عاشقانه الکترونیکی، یک هنر است. هر چه شمّ کامپیوتری بیشتر باشد، انسان (چه مرد و چه زن) متقلّب‏تر شده و مسائل بیشتری را از انظار دیگران مخفی نگاه می‏دارد.
ران ورثی4، برنامه‏ریز محتوایی سایت بِلَک پِلَنت لاو5، سایتی که بیش از دو میلیون آمریکایی سیاه‏پوست‏در آن عضویّت دارند، می‏گوید: بخشی از جاذبه اینترنت، نام و شهرت مستعاری است که افراد مجرّد و متقلّبان متأهل برای‏خود انتخاب می‏کنند تا به واسطه آن، موفّق به برقراری ارتباط شوند. وی همچنین می‏گوید: ما معمولاً رغبتی به عرضه و معرفی سایت به افراد متأهل نداریم، ولی درصد کمی از اعضای ما متأهل هستند. علّت عمده آن این است که آنها مایلند خیلی‏ محتاطانه و پاورچین پاورچین قدم بردارند و اینترنت مناسب‏ترین وسیله است. به وسیله اینترنت، شما می‏توانید نحوه معرفی خود را با عکس‏ها، بیوگرافی یا هر چیز دیگری که دوست داشته باشید، انتخاب کنید. از آنجا که شما از نام کاربری (اسم مستعار) استفاده می‏کنید نه اسم شخصی خود، بنابراین قادر هستید با افراد دیگری در سایر ایالت‏ها رابطه عاشقانه برقرارنموده و عشوه‏گری نمایید یا حتّی زندگی دومی برای خودتان تشکیل دهید.
کسانی که متقلّبانه خود را جیمز باند معرفی می‏کنند، اغلب به شیوه‏ای باورنکردنی به دام می‏افتند و قاپیده می‏شوند . متقلّبانی وجود دارند که به قدر کافی زیرک هستند. آنها هویّت‏های چندگانه‏ای در شبکه، برای خود تعریف نموده یا هم‏زمان در چند سرویس اینترنتی معشوقه‏یاب شرکت می‏کنند؛ امّا همسر، دوستان یا اعضای خانواده آنها که بر امواج [صفحات] اینترنت سوار شده‏اند، با مشاهده عکس آنها به راحتی دستشان را رو می‏کنند. بعضی از زوج‏های مشکوک نیزهستند که با نگارش بیوگرافی اینترنتی، سعی در به دام انداختن معشوقه‏های علّاف دارند.
سی