#تولیدی
#به_قلم_خودم
#یادداشت_روز
بهانه گیری!!!
چند روز از تولدت گذشته و من بیشتر دلتنگت شده است .
راستش را بگویم جشن تولدت که می شود دلم بیشتر بهانه ات را می گیرد مثل کودکی که پدر و مادرش را از دست داده و بهانه گیری می کند.
برای آرام کردن خودم دست به کار باید بشوم ، دوست دارم نماهنگی ، کلیپی و… از تو بگوید و ساز دل من باشد تا عقده های ندیدنت را باز کنم و سبک شوم ، اما….
هیچ کدامشان آرامم نمی کند ، بهانه گیرتر شده ام ، اینبار مثل کودکی که پدرش او را در کوچه ای رها کرده و گمان می کند که پدرش او را از یاد برده و یادش رفته او را به خانه ببرد.
از خودت می خواهم که آرامم کنی ، می خواهم با تو حرف بزنم :
“اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تُصبِحُ وَ تُمسی": سلام بر توآن هنگام که روز را آغاز می‌کنی و آن گاه که روز را پشت سر می‌‌گذاری
“اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَرکَعُ وَ تَسجُد"َ: سلام بر تو؛ آن گاه که رکوع و سجود می‌آوری
“اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَحمَدُ وَ تَستَغفِر": سلام بر تو؛ آن گاه که (خدا را) می‌ستایی و آمرزش می‌خواهی،
“اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تُصَلّی وَ تَقنُت” : سلام بر تو؛ آن گاه که نماز می‌گزاری و قنوت می‌خوانی