#تولیدی
#به_قلم_خودم
حق من ، نمره 20!!
دوران راهنمایی ، من خیلی درس زبان را دوست داشتم و همیشه دیالوگ های آن را حفظ می کردم تا اولین نفری باشم که آن را ارائه بدهم و مثل همیشه تعریف وتمجیدهای معلم زبان!! از اینکه آفرین شما استعداد خوبی دارید و ….
امتحان زبان داشتیم ومن تمام سوالات را جواب داده بودم بجز یک کلمه “river"معادل فارسی آن را یادم رفته بود .کم کم داشت معلم برگه ها را می گرفت ودر یک چشم بهم زدنی، دوستم جواب سوال را به من رساند.
باخوشحالی تمام جواب حاضر آماده را نوشتم و با خودم گفتم : ای بابا ! چقدر مشاعرم معیوب شده ، این که کاملا واضحه .من که برای این کلمه رمز داشتم معنی اش هم اولش “ر” داره جوابش “رود” میشه (مثل همون الرود امتحان عربی ام) https://kowsarnet.whc.ir/thewire/view/18116042
چون حق من 20 بود خدا جوابش را به من رساند.
من راحت یک کلاه بزرگ سر خودم گذاشته بودم وخودم را حق به جانب می دانستم.
ناگهان وجدان خفته ام بیدار شد و به خود آمدم که : حق من 20 نیست ، درست است که جوابش آسان بوده ولی به هر حال من جواب سوال را یادم رفته است لذا سریع جواب را خط زدم ودوستم باحالت تاسف سرش را تکان داد ولی من خیلی خوشحال بودم و هر وقت یاد آن امتحان می افتم ، خیلی خوشحال می شوم .
گاهی وقتها ما خودمان را از هر جهت حق به جانب می دانیم در صورتی که واقعا حق ما این نبوده است ولی اگر شخص دیگری ما را قضاوت کند اصلا به ما حق نمی دهد.درست مثل این امتحان من ، که معلم بعد از تصحیح نمره نوزده به من داد نه بیست، چون بیست حق من نبود 0 ولی من فقط 20 را حق خودم می دانستم.
آری؛ حق سنگین و تلخ است؛ زیرا گاهی به ضرر و زیان انسان تمام می شود و بسیاری از اوقات حق بر خلاف خواسته های درونی و شهوات انسان است و گاهی نیز انجام حق سرزنش دیگران و ناملایمات و مشکلاتی را به همراه دارد که بر انسان گران و سنگین تمام می شود. اما باطل، سبک و شیرین است؛ ولی همچون سمّ، مهلک و کشنده است؛ به همین جهت، چه بسا سبب یک عمر پشیمانی و ندامت و ناراحتی بشود؛
پیامبر گرامی اسلام می فرماید” الْحَقُّ ثَقیلٌ مُرٌّ، وَ الْباطِلُ خَفیفٌ حُلْوٌ، وَ رُبَّ شَهْوَةِ ساعَةٍ تُورِثُ حُزْناً طَویلًا"؛ حق سنگین و تلخ است، و باطل سبک و شیرین؛ لیکن چه بسا یک لحظه شهوت پرستی، نگرانی و حزن طولانی در پی داشته باشد1.
کافیست همیشه از نگاه دیگران خودمان را قضاوت کنیم نه از نگاه ودید خودمان ، آ نوقت خودمان را حق به جانب نمی دانیم.
1-میزان الحکمه، باب 888، حدیث 4100. روایات دیگرى نیز به همین مضمون، در همین باب آمده است.