#اخلاقی♤تربیتی
رهایی از نومیدی در قرآن و احادیث

قرآن
1.فرشتگان به ابراهیم گفتند: تو را مژده ای راستین دادیم، پس از نومیدان مباش! گفت: کیست جز گمراهان که از بخشایش پروردگار خویش نومید باشد؟
2.ای پسران من! بروید و از یوسف و برادرش جستجو کنید و از رحمت خدا نومید مباشید، که از رحمت خدا جز کافران کسی نومید نیست.
3.ای محمد! بگو (به گناهکاران که خدا می گوید): ای بندگان من که به زیان خویشتن بسی کارها کرده اید، از رحمت خدا نومید مباشید، که خدا همه گناهان را می آمرزد، و او آمرزنده و مهربان است.
4.چون فرستادگان نومید گشتند و پنداشتند که دعوت آنان را کسی پذیرا نخواهد شد، یاری ما به ایشان در رسید، و آن کسان که خواستیم رهایی یافتند؛ و البته مجرمان را از قدرت ما (در کیفر دادن) رهایی نخواهد بود.
5.سران قوم فرعون گفتند: موسی و قومش را وا می گذاری تا در این سرزمین تباهی کنند و تو و خدایان تو را فرو گذارند؟ فرعون در پاسخ گفت: ما پسران ایشان را خواهیم کشت و زنانشان را (همچون اسیر) زنده خواهیم گذارد، و ما بر ایشان چیره ایم موسی به قوم خود گفت: از خدا یاری جویید و بردبار باشید، که زمین از آن خدا است، و آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد به میراث می دهد، و پایان خوش ویژه پرهیز پیشگان است گفتند: پیش از آنکه تو بیایی، و پس از آن که تو آمدی، ما را آزار کردند؛ گفت: امید است که پروردگارتان دشمن شما را هلاک کند، و شما را در زمین جانشین سازد، تا بنگرد که چگونه اعمالی خواهید داشت؟
حدیث
6.امام علی علیه السلام: فرزندم! تو از خزینه های رحمت خدا، چیزهایی خواستی که هیچ کس جز او توانایی بخشیدن آنها را ندارد، همچون طول عمر، و تندرستی، و فراوانی روزی؛ و خدا خود کلید خزاین خویش را در دست تو نهاد، زیرا که اذن داد تا هر چه می خواهی از او بخواهی. و تو هر وقت بخواهی می توانی درهای نعمت او را با دعا بگشایی، و سیلاب رحمت او را بر خویشتن فرو ریزی؛ چون چنین است مبادا دیر کرد اجابت تو را نومید سازد، که بخشش به اندازه نیت (و تصمیم و استقامت در دعا و طلب) است.
7.امام کاظم علیه السلام: - از پدرانش، از پیامبر اکرم: خدا نومید کنندگان مردم را از رحمت خویش، روز قیامت با روی سیاه بر می انگیزد؛ و برای معرفی آنان مأموران رستاخیز می گویند: اینانند کسانی که مردمان را از رحمت خدا مأیوس کردند.
8.امام صادق علیه السلام: تا زمانی که مؤمن، در نتیجه شتابزدگی برای اجابت دعای خود، نومید نشود و دعا را فرو نگذارد، در خیر و آسایش و رحمت خدا قرار دارد. (راوی حدیث گوید): به امام گفتم: چگونه شتاب می کند؟ گفت: می گوید از فلان و فلان وقت پیوسته دعا کردم و اجابت نشد.
9.امام صادق علیه السلام: نومیدی از رحمت خدا سردتر از زمهریر است.
10.امام سجاد علیه السلام: خداوندا! مرا از آرزوهایی که در تو بسته ام مأیوس مکن، تا یأس از رحمت برمن چیره نشود.
11.امام علی علیه السلام: برای آنچه بدان امید نداری، امیدوارتر از چیزی باش که بدان امیدواری.
12.امام رضا علیه السلام: - از پدرانش، از پیامبر اکرم: خدای متعال گفت: ای پس آدم! گناه مردم تو را به گناه خودت مغرور نکند،ونعمت مردمان تو را از شکر نعمتی که خدا به تو داده است غافل ندارد؛ و زنهار مردمان را از رحمت خدای، که خود امید آن را داری، نومید مکن.
13.امام علی علیه السلام: - امیرمؤمنان نشانه ترس را در چهره مردی دید، از او پرسید: تو را چه می شود؟ مرد گفت: از خدا می ترسم. علی گفت: ای بنده خدا! از گناهانت بترس و از عدل خدا بر تو در برابر ستمی که بر بندگانش روا می داری؛ خدا را در آنچه بر تو واجب کرده است فرمانبردار باش، و در آنچه سبب اصلاح جال تو می شود نافرمانی مکن، و پس از آن دیگر از خدا مترس، که او بر هیچ کس ستم نمی کند، و هرگز بیش از آن اندازه که کسی سزاوار عذاب باشد به او عذاب نمی دهد؛ مگر اینکه از فرجام بد (سوء عاقبت) بترسی یعنی که در حال تو (و خداشناسی و دینداری و طاعت گزاری تو پیش از مرگ) تغییری و دگرسانیی پدید آید، حال اگر می خواهی خدا تو را از بدفرجامی و سوء عاقبت نیز در امان دارد، باید بدانی و معتقد باشی که هر کار نیکی که می کنی به فضل خدا و به توفیق او است، و هر بدی که از تو سر می زند، به مهلت و فرصتی است که خدا می دهد، (و اینکه تو را زود عذاب نمی کند و کیفر نمی دهد) از سر غفوو گذشت و حلم او است.



پی نوشت:
مرکز اطلاع رسانی غدیر