زن بداخلاق وشوهرشیرسوار
#آزمایش_اابوالحسن_خرقانی_با_هسر_بداخلاق

مى‌گویند در منطقه خرقان، عارف زنده دلى به نام شیخ ابوالحسن خرقانى مى‌زیسته که آوازه شهرتش تا دوردست‌ها پیچیده بود. یک روز، شخصى طالب حقیقت، از شهرى دور به قصد ملاقات شیخ عازم خرقان مى‌شود تا پندى بگیرد و از کرامات او بهره‌اى ببرد. وى با زحمت فراوان خود را به محل سکونت شیخ مى‌رساند و منزل او را پیدا مى‌کند. هنگامى که در خانه را مى‌زند، همسر شیخ ابوالحسن بیرون مى‌آید و خواسته مرد ناشناس را مى‌پرسد.

مرد با احترام پاسخ مى‌دهد: مى‌خواهم شیخ را زیارت کنم.

زن با شنیدن این سخن شروع مى‌کند به فحاشى، و نسبت به آن شخص و شوهر خود کلمات زشتى را بر زبان جارى مى‌سازد. پس از پافشارى فراوان مرد مبنى بر لزوم ملاقات با شیخ، زن مى‌گوید که همسرش براى جمع‌آورى هیزم به بیابان رفته است. مرد از همان مسیرى که همسر شیخ گفته بود راهى بیابان مى‌شود. از دور فردى را مى‌بیند که سوار بر حیوانى است و بار هیزمى را نیز با خود دارد. مطمئن مى‌شود که آن شخص شیخ ابوالحسن خرقانى است. از این‌که مطلوبش را یافته بود، شادمان مى‌گردد. کمى که جلوتر مى‌رود متوجه مى‌شود شیخ سوار بر شیر درنده‌اى است. وحشت زده خود را به شیخ مى‌رساند و از او مى‌پرسد: آیا تو شیخ ابوالحسن خرقانى هستى؟!

او در پاسخ مى‌گوید: آرى.

آن شخص پیش از مطرح کردن خواسته خود، از رفتار ناشایستى که همسر شیخ با وى داشته است سخن به میان مى‌آورد و خطاب به شیخ مى‌گوید: تو چگونه با این زن زندگى مى‌کنى و چرا تاکنون او را طلاق نداده‌اى؟

شیخ در پاسخ مى‌گوید: این مقام و کراماتى که خداوند به من عطا فرموده به دلیل صبرى است که نسبت به اخلاق بد همسر خود داشته‌ام.

نکته آموزنده‌اى که در این داستان وجود دارد این است که اگر انسان براى رضاى خداوند بر امور ناخوشایند زندگى صبر کند، به مقامات عالى معنوى نایل خواهد گردید: حضرت عیسى(علیه السلام): بِحَقٍّ اَقولُ لَکُمْ اِنَّکُمْ لاتُصیبُونَ ما تُریدُونَ الاّ بتَرْکِ ما تَشْتَهُونَ و لاتَنالونَ ما تَأْمُلون الاّ بالصَّبْرِ على ما تَکْرَهونَ. بسیار جدى به شما مى‌گویم! به خواسته خود نمى‌رسید مگر با رها کردن چیزهایى که میل و شهوتتان به دنبال آنها است. به مقامات عالى نمی رسید مگر با صبر و شکیبایی بر امور مکروه و ناخوشایند.



ر.ک: محمدتقى مصباح یزدى، پندهاى امام صادق(علیه السلام) براى ره‌جویان صادق، ص248