#نکته_اخلاقی
#حدیث_روز
شکر و ازدیاد نعمت
آیه شماره ٧ از سوره مبارکه ابراهیم
وَإِذۡ تَأَذَّنَ رَبُّکُمۡ لَئِن شَکَرۡتُمۡ لَأَزِیدَنَّکُمۡۖ وَلَئِن کَفَرۡتُمۡ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٞ
و (نیز به یادآور) هنگامى که پروردگارتان اعلام فرمود: همانا اگر شکر کنید، قطعاً شما را مىافزایم، و اگر کفران کنید البته عذاب من سخت است.
1- سنّت خداوند بر آن است که شکر را وسیلهى ازدیاد نعمت قرار داده و این سنّت را قاطعانه اعلام کرده است. «تأذن ربّکم»
شکر نعمت نعمتت افزون کند کفر نعمت از کفت بیرون کند.
2- با شکر نه تنها نعمتهاى خداوند بر ما زیاد مىشود، بلکه خود ما نیز رشد پیدا مىکنیم، زیاد مىشویم و بالا مىرویم.«لازیدنّکم»
3- کیفر کفران نعمت، تنها گرفتن نعمت نیست، بلکه حتى گاهى نعمت سلب نمىشود ولى به صورت نقمت و استدراج در مىآید تا شخص، کمکم سقوط کند. «لان کفرتم انّ عذابى لشدید»
