#تولیدی #به_قلم_خودم

قرارمان این نبود که فقط تا زمانی که من به دنیا نیامده ام حواستان به روشن نبودن وای فای و مدت زمان استفاده از همراه باشد.
من اگر می دانستم که قرار است به دنیایی وارد شوم که همه چیزش در همین جعبه ی سیاه سفید دستتان خلاصه شود اصلا پا به این دنیا نمی گذاشتم.
حالا میفهمم که چرا لحظه ی تولدم گریه می کردم انگارفهمیده بودم که چه دنیایی برایم تدارک دیده اید.
تمام زرق وبرق های اتاق تولدم فقط به خاطر این بود که حواسم را پرت کنید! اما من حواسم جمع جمع است : چرا بجای صحبت کردن با من ،گوشی را به دستم می دهید ؟ هیچ فکر کرده اید چقدر این ماسماسک برایم ضرر دارد؟فکر نکنم .هزاران پست تربیت کودک می گدارید اما خودتان اصلا عمل نمی کنید.
اصلا من هیچ،به فکر سلامتی جسمی وروحی خودتان هستید؟من خودم بارها دیده ام که هر دو سرتان فقط به گوشی است دریغ از یک حرف! اگر یکی از شما پدر ومادر شروع به صحبت کنید چون با بی توجهی طرف مقابل مواجه می شوید زود از کوره در می روید وتازه شروع دعوا!
ای کاش همچنان سرگرم می بودید که این دعوا اینقدر ادامه نمی داشت.
دوست دارم بروم خانه ی پدر بزرگ.
من انجا احساس ارامش می کنم .برایم خیلی جالب است آنها با وجود اینکه از شما پیرتر هستند اماپر حوصله تر از شما هستند.من خودم دیده ام که مادر بزرگ وپدر بزرگ به خاطر مریضی شان روزی چند تا قرص می خورند ولی با این وجود همیشه خوشحال وراضی هستند.مگر فقط شما دغدغه زندگی دارید؟نه،
آنها هم دغدغه های زندگی خودشان را دارند.
پدرم مادرم شما هنوز جوان هستید .حواستان باشد که این ماسماسک باعث جدایی تان نشود! به کوچکیش نگاه نکنید .خوب می تواند رابطه ها را خراب کند!
پدر مادر حواستان باشد