مادر شوهر، مادرِ شوهر

در فرهنگی دینی، مادر شوهر و مادرزن باید مانند مادر خودمان در نظر گرفته شود. آنها غریبه نیستند ارتباط تنگاتنگی به عزیز دلمان یعنی همسرمان دارند؛ بنابراین نمی توانیم کسی را که این قدر به همسرمان نزدیک است دوست نداشته باشیم. به خصوص این که او سال ها زحمت کشیده و گلی مانند همسرمان را پرورش داده است. پس خدمتش کنیم تا مورد لطف خداوند قرار گیریم. احترام مادر زن هم محفوظ است و جای خود دارد و جایگزین پذیر نیست، ولی در این جا خطاب به نوعروسان گل است که مادر شوهر یعنی مادرِ شوهر. پس دقت کنید:
مادر که پسر به دست تو داد
با سختی و رنج و محنتش زاد
آسایش خویش وقف او کرد
غم خورد که تا پسر شود شاد
اکنون، تو عروسِ تازه، «شیرین»
وان پور که پروریده، «فرهاد»
حق است که خدمتش نمائید
ای تازه عروس و نیک داماد


پی نوشت :
ماهنامه خانه خوبان، سیده نسیم طباطبایی، ش85، ص 61، اسفند 1394.