#خاطراتی_از_کودکی_شهید_صیاد_شیرازی
از مهم ترین خصوصیات علی محبت زیاد و درک بالایش بود.وقتی بچه دومم را باردار بودم (برادر شهید که 3 سال از او کوچک تر است)، باز به او محبت خاصی داشتم. وقتی که این بچه به دنیا آمد، علی دیگر روی زانویم نمی‌نشست‌. وقتی به او می‌گفتم: چرا از روی زانویم بلند می شوی‌؟ با همان لحن کودکانه اش به من می فهماند که نوزاد خیلی کوچک است و باید به او توجه بیشتری بکنم.با آن سن کم،شعور بالایی داشت و مثل آدم بزرگ ها رفتار می‌کرد و رفتارهای بزرگ ‌منشانه از او سر می‌زد. به قدری مهربان و دوست داشتنی و مظلوم بود که دایم نگرانش می‌شدم و دلم برایش تنگ می‌شد. برخی اوقات که به مدرسه می‌رفت‌، دنبالش می‌رفتم و از دور نگاهش می‌کردم تا دلم آرام بگیرد.همیشه در مدرسه یا کوچه،در یک گوشه‌ای ساکت و آرام می ایستاد و هیچ حرفی ‌نمی‌زد، ولی در اطراف او بچه‌های‌مدرسه از شیطنت سر از پا نمی‌شناختند.
صیاد شیرازی
منبع : شاهد یاران / روایت مادرش
منبع کلام شهدا:اسک دین