کلاهی تا قوزک
«زرنگ، باشیم نه پینوکیو صفت»
پیامبر فرمودند مؤمن زیرک و محتاط است. امام علی فرمودند در فتنه ها مانند بچه شتری باش که سودجویان نه بتوانند از تو شیری بدوشند و نه بتوانند از تو سواری بگیرند. غالبا ما به خصوص مردان خود را زرنگ می‌دانیم. تلاش می کنیم به دیگران بفهمانیم که خیلی می‌فهمیم. اگر کسی به ما بگوید به کنایه بگوید آی کیو و یا نادان از او ناراحت می‌شویم. به سادگی پینوکیو نسبت به حقه بازی‌های آقا روباهه و گربه نره می‌خندیم، روزی آن دو مکار سکه های پینوکیو را کاشتند تا پینوکیوی ساده دل از درخت آنها سکه های بیشماری بچیند. ولی در غیاب پینوکیو همه را دزدیدند. همان طور که پینوکیو خود را از راهنمایی پدر ژپتوی پیر و فرشته مهربان محروم می کرد. «مردان پینوکیو صفت» با این همه ادعای زرنگی، صدها هزار چراغی که روان شناسان و خالق و شارع مقدس برای مردم روشن کرده اند باز هم بیراهه می روند و حتی از افتادگان در دره ناکامی و اعتیاد عبرت نمی گیرند. واقعیت این است که بسیاری از این مردان زرنگ پینوکیووار فریب شرکت‌های پورنوگرافی و سینماهای مخصوص و رقابت‌های تجاری حرفه ای را می‌خورد و طعمه آنها شده و می‌شوند. این سوداگران کلاهی بر سر مردان می‌گذارند که تا قوزک پایشان می‌رسد. مردان به ظاهر زرنگ در موارد زیر پینوکیو صفت هستند چونکه:
• خبر ندارند که از آنها هم قَدَرتر بودند که می گفتند ما در دام اعتیاد فیلم های مستهجن نمی افتیم و تنفننی می بینیم ولی تا خرخره در این مرداب فرو رفتند. این داستان یادآور اعتیاد به انواع مخدر سنتی و صنعتی است.
• توجه ندارند که این آثار فیلم های مستهجن تجاری هستند و بخشی از صنعت فیلم سازی. درآمد حاصل از فیلم های مستهجن 97 میلیارد دلار برآورد می شود.
• نمی دانند که این فیلم ها با واقعیت فیزیولوژیک و نیازهای جنسی زوجین کیلومترها فاصله دارد.
• نمی دانند که این فیلم ها صرفا به خاطر رقابت شرکت های تجاری و بدون محدودیت ساخته می شوند نه به حریم اخلاقی توجه می شود و نه به واقعیات و محدودیت های علمی.
• توجه ندارند که آثار فیلم های مستهجن با آموزش های جنسی علمی متفاوت است و این آثار انحرافات و اختلالات جنسی را درمان که نمی کند هیچ آسیب های دیگری هم اضافه می کند و اختلالات و انحرفات را تشدید می کنند.
• یادشان می‌رود که در ساخت آثار فیلم های مستهجن از انواع تجارب و حقه‌های سینمایی، خطاهای ادراکی، جلوه‌های بصری و هیجان‌های کاذب به عنوان طعمه جهت کسب درآمد استفاده می شود. در عالم واقع یک زن متعهد که نقش مادری یا همسری دارد حتی خود مرد هم نمی تواند مانند بازیگر فیلم بازی رفتار کند. بازیگران این فیلم ها نیز قربانی تاجران صنعت پورنو هستند که با بازیگر جدید به موزه فراموشی سپرده می شوند و عاقبتی به جز افسردگی و احساس بی ارزشی نخواهند داشت.
• متوجه نمی شوند که در اثر هیجانات کاذب این صحنه های مبتذل انتظارات، خواسته‌ها و توقعات شان فراتر از یک رابطه سالم می‌رود و وقتی به خواسته خود نمی‌رسند بهانه گیر، پرخاشگر می‌شوند و باز برای رفع عطش خود سراغ این آثار می روند و بیشتر در مرداب اعتیاد و ضرر را فرو می روند.
• آنهایی اختلال ذهنی مانند اضطراب یا افسردگی دارند برای آرامش موقت و دفع تشویش ‌های ذهنی به لذت‌های آنی مبتذل روی می‌آورند. این لذت‌ها به تدریج و به شکل خزنده و ناباورانه به عادتی خشک، وسواسی، بی‌اختیاری، تکرارشونده و بدون لذت تبدیل می‌شوند. و فرد خود را فردی بدون احساس ارزشمندی، سست اراده با اعتماد به نفس ضعیف می‌یابد. بهترین شیوه درمان کمک از روان پزشک و روان شناس بالینی به طور حضوری است. با درمان اختلالات و انحرافات، احساس ارزشمندی، اعتماد به نفس و اراده فرد برای ترک اعتیاد تقویت می‌شود.
• به جای توجه به سخنان متخصصان با تشویق افراد ناآگاه و برخی از کارشناسان بی تجربه برای حل مشکلات جنسی خود سراغ آثار فیلم های مستهجن می روند. در حالی که مشکلاتی جنسی عوامل اقتصادی، عشق های ناپخته بی فروغ، اختلافات زناشویی، ناآگاهی و بی‌سوادی مسائل جنسی، جسمی و عضوی، خرافه‌ای، فرهنگی، سلیقه‌ای، برداشت نادرست و خطاهای شناختی، روانی، تربیتی و… دارد و باید با ریشه یابی مشکل جنسی با توجه به اسبابش درمان شود. با توجه به عوامل تأثیر گذار مشکلات می‌تواند گفت هر زوجی درمان انحصاری خود را دارند و دیدن تصاویر و فیلم‌های مبتذل روابط عاطفی زوجین را خدشه‌دار می‌کند.
ادامه دارد….

پی نوشت:
ماهنامه خانه بخت، سال دوم، شماره 30 ، پرفسور حسین باهر؛ سایت آشنای محبوب، نیز رک: نرم افزار آشنای محبوب1و2.
محمدحسین قدیری، صدهزاران دام و دانه است ای خدا (زهرها و پادزهرهای اخلاقی و تربیتی)، ج2، 139.