#تولیدی
#به_قلم_خودم
#به_بهانه_خانه_تکانی
تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ!
نزدیک عید بود و طبق عادت هرساله اش لباسها و وسایل اضافی را ، از گوشه وکنار ، جمع وجور می کرد تا سر کوچه بگذارد و اگر کسی نیاز دارد از آنها استفاده کند .
نوبت رسید به لباسهای همسرش ،. رو کرد به همسرش و گفت : تو رو خدا کمکم کن ، نمی دانم کدام لباسهایت را جمع کنم وبگذارم سر کوچه تا یک بنده خدایی استفاده کند.
یکی یکی پیراهن وشلوارهایی که از چوب لباسی در آورده بود را نشانش می داد و می گفت : این که خیلی کهنه است ، دیگر به دردت نمی خورد ، این شلوارت هم این گوشه اش پاره شد ، حتی مناسب این نیست که با آنها تا پارکینگ بروی و انباری را تمیز کنی ، جلوی در وهمسایه زشت است !
به نظر من این پیراهنی که آستینش به دستگیره در گیر کرده و پاره شده و این دو تا شلواری که کنار جیب هایش پاره شده باید حتما بیرون گذاشته شوند، آنقدر هستند که به این لباسهای کهنه نیاز دارند و همین می شود لباس بیرون شان !!!اجازه بده تا اینها را بیرون بگذارم .
با آب وتاب حرف هایش را می زد تا بالاخره همسرش را متقاعد کند ، این لباسهای کهنه و پاره پوره را سرکوچه بگذارد تا بقول خودش “بدبخت بیچاره ای استفاده کند".
همسرش در کمال خونسردی و آرامش ، لبخندی زد وگفت : این پیراهن پاره و شلوار ی که کنار جیبش پاره شده به عنوان لباس کار م باشد و این دو 3تا پیراهن وشلوار را بگذار سرکوچه ، تا آن بنده خدا بتواند از آن استفاده کند.لباس کهنه و پاره به درد آن بنده خدا هم نمی خورد.
خیلی خجالت کشید ، اگر هدف کمک به نیازمند است ، انسان باید از بهترین ها صدقه بدهد ، مگر خداوند متعال نفرموده است :«لَنْ‏ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ‏».[1]، از چیزی که دوست دارید ، صدقه و بخشش کنید ، نه چیزی که دوست ندارید.
نگاهی به پلاستیکی که وسایل اضافی بود ، انداخت و دید واقعا این چیزها برای کسی قابل استفاده نیست ، تصمیم گرفت وسایلی که اضافی است ولی همه نو وسالم هستند را جمع آوری کند تا بدست متستحقش برساند.
آری صدقه و بخشش به فقیر ، زمانی کار نیک وخیر محسوب می شود که انسان چیزهایی را که خودش دوست دارد ببخشد .زندگی ائمه ما که الگوی ما شیعیان هستیم ، سراسر انفاق و بخشش است ، انفاق و بخشش از چیزهایی که دوست داشتند ولی برای خدا و در راه خدا آنها را انفاق می کردند. داستان بخشیدن پیراهن نو به فقیر در شب عروسی از سوی حضرت فاطمه زهرا(س) یکی از آن نمونه هاست:
فاطمه(س) هنگام عروسى پیراهنى کهنه داشت که رسول خدا(ص) ضمن جهیزیه آن‌حضرت، پیراهنى تازه تهیّه نمود تا فاطمه(س) آن‌را در شب عروسى بپوشد، وقتى فاطمه(س) با لباس نو به منزل على(ع) رسید و مراسم جشن و اطعام پایان یافت و فاطمه و همسرش تنها شدند، فقیرى بر در خانه آمد و اظهار نیاز نمود و گفت: اى اهل خانه! گرسنه و عریانم! به من غذا داده و لباسی برای پوشیدن به من بدهید.
فاطمه‏(س) از غذاى عروسى براى آن فقیر کنار گذاشت و لباس جدید خود را از تن بیرون آورد و همان لباس قدیمى را بر تن کرد و غذا و لباس را به فقیر بخشید و آن‌گاه فرمود: «لَنْ‏ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ‏»به نیکى نمی‌رسید، مگر زمانى که از آنچه دوست ‌‏دارید، انفاق کنید.[2]

1-آل عمران، 92.
2-الوقایع والحوادث، ملبوبی، ج4، ص186.

#مقام_زن
مقام زن در دیدگاه امام خمینی
زن آدم ساز است، زن مربی انسان است
آنها که زنها را می‌خواهند ملعبه مردان و ملعبه جوان های فاسد قرار بدهند، خیانت کارند.
زن ها نباید گول بخورند، زن ها گمان نکنند که این مقام زن است که باید بزک کرده بیرون برود، با سر باز و لخت.
این مقام زن نیست، این عروسک بازی است، نه زن. زن باید شجاع باشد، زن باید در مقدرات اساسی مملکت دخالت بکند.
زن آدم ساز است، زن مربی انسان است.



امام خمینی، صحیفه نور، ج 11، ص 254 .؛ بیانات امام خمینی(ره) در جمع بانوان شهرستان قم مورخ:1358/11/12

#تولیدی
#به_قلم_خودم
#یادداشت_روز
#به_بهانه_روز_مادر

#یادداشت_های_مادرانه
بهشت زیر پای مادران است
مادر که باشی ، تازه حالا می فهمی که مادر بودن چقدر سخت است وچه زحمت هایی که مادرت برایت نکشیده !!
آری بهشت زیر پای مادران است ، چرا نباشد ، وقتی که تمام دلواپسی ها ونگرانی های مادرانه ات را فقط به خدا می سپاری و فقط خدا را صدا می زنی وبس!
کافی است فقط یک شب فرزندت خدای ناکرده تب داشته باشد، آن شب تا صبح بیدار می مانی و نگرانی ، خواب از چشمهایت می رباید و چقدر زیباست این این التماس های خدایی ، التماس هایی که با آن خوار وذلیل نمی شوی و بلکه عزیز می شوی عزیز خدا ، تا آنجایی که بهشت زیر پاهای توست ، تو که مادر هستی والتماس هایت برای خودت نیست ، برای یک مخلوق دیگری است که کوچک است و ناتوان و خداوند این مخلوق ضعیفش که خلیفه الله است را به دامان تو سپرده تا از او مراقبت کنی و پاداشش بهشت است ، بهشتی که زیر پاهای توست !
مادر عزیزامروز ، در دلواپسی های مادرانه ات ، فقط خدا را صدا بزن وچرا که خداخدا کردنت ، تو را لایق بهشت می کند و آنگونه می شوی که باید: بهشت زیر پای مادران است
اگر امروز فهمیدی مادر شدی ، از همین امروز ، قرص ومحکم باش و پای مسئولیت خدایی ات بایست ، ، اور ابه خدا بسپار تا با هر رعشه ای از دردها وبیماریها ، دارو را از خدا بخواهی وبس !

#تولیدی
#به_قلم_خودم
#به_بهانه_خانه_تکانی
بعد از نماز، بجای آرامش یافتن ، باز هم مثل همیشه ، افکار شیطانی ، تمام وجودش را غبضه کرده بود:
فکر کنم این چادر نمازم که سر مریم خانوم بود، پاک نباشد آخر اون روز مهمانی، مریم خانم بچه اش را دستشویی برد و او مثل من حواسش به پاکی ونجس نیست!
چادرم که هیچ ، لباسم ، شاید نجس باشد ، اگر نجس شده باشد که نمازم درست نیست!
آهان ، راستی این فرش که نماز خواندم شاید اون روز که بچه ام را عوض کردم ، نجس شده باشد!
پس با این همه شک وشبهه ، نمازم درست نیست ، باید دوباره نمازم رابخوانم !
تمام آنچه که باعث برهم زدن آرامشش و نمازش شده بود را مرتفع کرد و دوباره اقامه بست و بازهم همان نگرانی واسترس بعد از نماز ، آرامشش را برهم زد:نیت نمازم ظهر بود یا عصر ، رکعت دوم ، تشهد خواندم و…..
نماز باید او را آرام می کرد ولی همیشه تا نماز تمام میشد ، افکار مشوش و مزاحم ، آرامشش را برهم می زد و وتمام خانه را نجس می پنداشت .
دیگر خسته شده بود ، سر به سجده گذاشت ، از خودش کمک خواست ، از پروردگارش : خدایا! خودت می دانی که چه خلق کرده ای ، فقط خودت میتوانی حال بد مرا ، خوب خوب کنی ، یا محول الحول والاحوال ،
به خودت پناه میبرم : اعوذ بالله من الشیطان الرجیم ؛ این افکار، همه شیطانی است ، مرا در آغوش امن خودت ، به آرامش برسان .
این روزها که نزدیک عید وخانه تکانی است ، ذکر لا اله الا الله ، برای رهایی از وسواس ، ورد زباش شده است ، که این بار مبادا به بهانه خانه تکانی ، تمام خانه را نجس ببیند وحال بخواهد با خانه تکانی ، پاک پاکش کند.
پ.ن : حواسمان باشد ، افکار شیطانی به ذهنمان خطور نکند و به بهانه خانه تکانی ، همه چیز نجس خانه را پاک پاک کنیم!!!!!

#تولیدی
#به_قلم_خودم
پیشنهاد سرآشپز؟؟


تابحال شده که از بس از دست کسی عصبانی شده اید ، علت عصبانیتتان را برای دیگری بازگو کنید وباصطلاح دلتان را خالی کنید تا حالتان خوب شود؟
اما چرا حالتان خوب نشده است؟
می دانید چرا؟
این همان سفره ی حرامی است که پهن کرده ایم با پیشنهاد سرآشپز” گوشت برادر مرده”
چه سفره های حرامی که ما میزبانش هستیم واز مهمان ، با غذای حرام پذیرایی می کینم وچه سفره هایی که ما مهمان می شویم و دعوت میزبان را برای خوردن این غذای حرام«گوشت برادر مرده» رد نمی کنیم و با رغبتی وصف ناشدنی ، از آن استقبال می کنیم !!!
آری خوردن “گوشت برادر مرده"!!!
مگر نه اینست که خداوند می فرماید «أیُحِبُّ أحدکم أن یأکل لحم أخیه مَیتاً»
تصور خوردن چنین غذایی ، برایمان سخت ,مشمئزکننده است ، چه برسد به خوردن از این غذا!!
با خوردن چنین غذایی آیا توقع داریم حالمان خوب خوب شده باشد!
شاید بگویید انسان اگر درد دل هم نکند که منفجر می شود، از غصه غمباد می کند و….
اما بیشتر درد دل های ما ، غیبت است .
یک طرفه به قاضی رفتن است !
ما حق نداریم عیب بنده ی خدا را برای دیگری بازگو کنیم ، چرا که او بنده ی ما نیست که هرگونه ما دستور بدهیم طبق خواسته ما عمل کند!
او بنده ی خداست و خدا به ما اجازه ی تحلیل کردن رفتار بنده اش را نداده است!
اگر از رفتار بنده ی خدا عصبانی هستیم فقط باید با خدا درد دل کنیم چون فقط او می تواند حق مارا بگیرد ، او می داند چه موجودی خلق کرده ، فقط او می تواند سزای عملش را بدهد ، ، فقط او ، ودیگر هیچ!
اگر با خدا درد دل کنیم ، حالمان خوب خوب می شود ، فقط با خدا !
فقط کافیست اراده کنیم.