#داستان_واقعی
یادگاری پیرزن برای اهالی مسجد، غریبی امام موسی کاظم ع
یکی ازهمسایگان ما پیرزنی بودکه کسی رو نداشت وغریب بود هرموقع مسجدمیرفتم بعدازنماز اون به دیوارتکیه داده بود وهرکسی که از او احوالش رامی پرسید جوابش این بود:
ماکه مثل امامان نمی توانیم باشیم .امام موسی کاظم (ع)-قربان نامش بروم-آنقدر دنیا برایش تنگ شده بودکه باخدااینگونه مناجات می کرد:
یابه زندان برسان مرگ مرا یاالله
یانجاتم بده ازاین غل وزنجیرم
ومن بعداز15سال ازفوت این پیرزن ، هرزمان روضه امام موسی کاظم (ع) است ویامثل امروز که ولادت امام (ع) است به یادحرف این پیرزن می افتم وغریبی امام موسی کاظم (ع) رابیشتراحساس میکنم وبرای این مرحوم هم طلب مغفرت می کنم.
چقدرخوب است که انسان برای بعدازمرگش یادگاری بگذارد که همیشه یادش کنیم.وقتی فکرمی کنم این پیرزن چه دل صافی داشت که چنین یادگاری برای ما گذاشت که تا آخرعمریادش کنیم وفکرکنم تمام اون کسایی که هر روزاین پیرزن رو مسجدمی دیدندهنوزیادشون باشه وبرایش طلب مغفرت کنند.