آیه شماره ٨٦ از سوره مبارکه آل عمران
شرط هدایت

کَیفَ یَهدِی ٱللَّهُ قَوۡمٗا کَفَرُواْ بَعد ایمانِهِمۡ وَشَهِدُوٓاْ أَنَّ ٱلرَّسُولَ حَقّٞ وَجَآءَهُمُ ٱلۡبَیِّنَاتُۚ وَٱللَّهُ لَا یَهدِی ٱلقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِینَ
چگونه خداوند هدایت کند گروهى را که بعد از ایمان و گواهى بر حقّانیت رسول و آمدن معجزات و دلایل روشن بر ایشان، باز هم کافر شدند، و خداوند گروه ستمکاران را هدایت نمى‏کند.
1- هرچه دلایل هدایت، بیشتر و روشن‏تر باشد، کفر و بى‏اعتنایى به آنها خطرناک‏تر است. «کیف یهدى… لایهدى القوم الظالمین»
2- ایمان اوّلیه کافى نیست، تداوم ایمان و حسن عاقبت لازم است. زیرا خطر ارتداد، همواره انسان را تهدید مى‏کند. «کفروا بعد ایمانهم»
3- پشت کردن به حقّ، منطق و عقل، رسول و بیّنه، ظلم است و سبب خارج شدن از مدار الطاف الهى مى‏گردد. «لایهدى القوم الظالمین»
4- سنّت خدا آن است که ظالمان را هدایت نکند. «واللّه لایهدى القوم الظالمین» (جمله «لایهدى» نشانه استمرار و سنّت الهى است.)
5- برخوردارى از هدایت الهى و یا محروم شدن از آن، بدست خودماست. «لایهدى القوم الظالمین»