#غرور_و_طغیان  مستی قدرت عقل را زایل می کند
پرسش: چه کنیم که وقتی مدیریت یا با ورزش قوی می شویم و مهارت پیدا می کنیم احساس تکبر و غرور نداشته باشیم؟
پاسخ: همیشه این را در نظر داشته باشیم که سلامت ما و قدرت ما امانت خداست نزد ما. افرادی از نعمت سلامت برخوردار نیستند و ما باید فردای قیامت درباره این که چگونه از آنها استفاده کردیم پاسخ دهیم. ورزشکاران اخلاقی را الگو قرار دهیم و همیشه یادآور این جمله باشیم که ورزشکار مقتدایش علی علیه السلام است از سویی در جنگ حیدرکرار بود که فرار و گریز در قاموس شجاعتش راه نداشت از سویی دیگر در برابر یتیم و فقیر و ستم دیده و ضعیف اوج عواطف انسانی او بروز پیدا می کرد. نیز در نظر داشته باشیم که مستی قدرت هم مانند مستی های دیگر عقل را زائل می کنند:
امام على (علیه السلام):
یَنْبَغِی لِلْعَاقِلِ أَنْ یَحْتَرِسَ مِنْ سُکْرِ الْمَالِ وَ سُکْرِ الْقُدْرَةِ وَ سُکْرِ الْعِلْمِ وَ
سُکْرِ الْمَدْحِ وَ سُکْرِ الشَّبَابِ فَإِنَّ لِکُلِّ ذَلِکَ رِیَاحاً خَبِیثَةً تَسْلُبُ الْعَقْلَ وَ تَسْتَخِفُّ الْوَقَار
سزاوار است که عاقل، از مستى ثروت، قدرت، دانش، ستایش و مستى جوانى بپرهیزد،
چرا که هر یک را بادهاى پلیدى است که عقل را نابود مى‌کند و وقار و هیبت را کم مى‌نماید.



پی نوشت:
تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ص66 ، ح 875
محمدحسین قدیری، نرم افزار ورزیدگی در زندگی، اندرویدی(رایگان)، سایت گفت و گوی دینی